toplu taşıma dilenciliği

1. Bugun haliç metrosunda buna denk geldim. Bir adam, kucağında ağzına kağıt maske takılmış bir çocuk ve gayet modern giyimli, saclari boya genç bir kiz. Kız elinde tükenmez kalemlerle "abileriğm ablalariğm" diye basladi. Çocuğun hasta olduğunu ve iğnesini yurt dışından geldiğini söyledi. Herkes 3er 5er para verdi kıza. Saniyesinde kayboldular (çocuğun hastalığının ismini soracaktım oysa).

İnsanlar hiç sorgulamadan para verdi çok ilginçti. Eşim bana "tam bir almansin" derken haklı galiba, inanmıyorum güvenmiyorum. Hem ne hasta çocuklara valilik izniyle para toplanmiyor muydu? Açıkçası rahatsız ediciydi. Yanımda oturan ve her halinden öğrenci olduğu belli olan çocuk da birkaç lira verdi. Çocuğun belki yol harçlığı idi o. İnsanların duygularının bu kadar kolay manipule edilisine üzülüyorum. Umarım gerçekten çocuğun bir hastalığı yoktur ve umarım şu dilencilikler bir son bulur.

Kizilayda dilenip günde 500 lira kazanan, evine taksi ile giden teyzenin de fotoğrafını ekleyeceğim. Ibretlik

Unutmadan,

2. bir defasında çok feci derecede kerizlendiğim için bir daha beş kuruşumu kaptırmamaya yeminli olduğum dolandırıcılık türü. tramvayda genç bir adam telefonun ucundaki yakınından para istiyor, çocuğu hastaymış, adam vermek istemiyor, bu da ağlıyor zırlıyor filan. tramvaydaki herkes adama bir acıdı tabi. telefonu kapattıktan sonra alemin tek kerizi ben olduğum için sorunun ne olduğunu sordum, başladı yine ağlamaya, çocuğunun beyninde bilmem ne varmış da bilmem ne isimli ilacı üç gün içinde alması gerekiyormuş ama çok pahalıymış filan. neyse direkt para vermeyeyim dedim telefon numarasını aldım. açım maçım demişti, tramvaydan onunla birlikte alaksız bir durakta inip oturttum yemek ısmarladım, cebine de biraz yol parası koydum ve gittim tekrar tramvaya bindim.

sonra hız kesmeyen enayiliğimle arkadaşlarımı filan aradım, hatta bakanlıkta belediyede filan çalışan arkadaşlarımı bile aradım ne yapabiliriz diye. neyse ama beni bir şeytan dürttü, facebook'tan arattım telefonunu, çıktı hesabı. bırakın çocuğu adam evli bile değil. ya sevgili dostlarım, arkamdabirseyvarmi kardeşinizin o an hayali bir kerizlik madalyası boynuna geçti. emniyetten bir arkadaşa sordum ihbar etsem ne yaparlar diye, "bir bardak su verirler" dedi. yani adama yedirdiğim paralarla ve duygularımın vıcık vıcık sömürülmesiyle kalakaldım. o gün bu gündür ne bir dilenciye para veririm, ne toplu taşımada ağlayıp sızlayanı dinlerim. haram zıkkım olsun ne diyeyim artık. toplu taşıma kullanan varsa da bu numaraya dikkat etsin, sık kullanılan bir yöntem galiba istanbul'da.