1. Derin bilgi sahibi olmadığım ama ilgimi çeken alan.
Liseye başladığımda sevmeyeceğimi düşünüyordum ders olarak. Edebiyata da kesinlikle ilgim yoktu. Şiir sevmez bunu işsizlik olarak görürdüm, çocukluk işte. Sınıfım çok gürültücü ve sevimsiz bir sınıftı. Hani bazıları yaramaz ama eğlenceli olur bizimkisi hiç de öyle değildi. Muhtemelen dönemimizde en sevilmeyen sınıftık. İşte lise 1 de dersimize giren edebiyat öğretmenimiz bu sevimsiz sınıfa rağmen her zaman çok naif ve saygılı bir insandı. Herkes dersinde uyuklar ya da başka şeylerle ilgilenirdi. Ben naif insanları çok severim, hocamız her sınıfa girişinde ceketi ilikli olur yerine geçeceği zaman ceketinin iliğini çözerdi. Ben de kendisine bu incelikleri sebebiyle inanılmaz saygı duyuyordum. Ve sırf saygımdan normalde dersle çok ilgili olmayan ben onun dersini gerçekten dinliyordum. Belki de edebiyata olan sevgimin ilk adımını kendisine borçluyum. Bunu hiç okumayacak da olsa ben kendisine buradan teşekkür etmek istiyorum(gizlinot: Teşekkür ederim hocam)
yez