tıp fakültesi

1. Başlamadan önce 2 kere düşünmeniz gereken fakülte.

Puanınız yüksek diye yazıp nefret ederek okuyup mesleğe başlayınca muşmula suratınızla hastaların ağzına sıçmayınız.

(yazar: skyfall) uktesi.

Derslerim bitsin geceye doğru komite(kurul) sisteminden, hocalardan, stajlardan vs kısaca bahsederim. Maksat girmeyi düşünen süslü kardeşlerimize yardımcı olmak.

2. Insanı gerçekten yoruyor, lisede biyolojiyi sevip Seçen, sonra bocalayan çoktur. Öğrencilerin çok büyük çoğunluğu depresyonda, kantinde ilaç yarıştırıyor. Okulu bırakan, 10. Senesinde hala 2. Sınıfta olan, intihar eden bir sürü insan tanıyorum. Iyi düşünüp verilmesi gereken kararlardan. Özellikle para için değer bu eziyete diyenlerdenseniz asla seçmeyin, bu öyle para için yapılacak bi meslek değil.

3. daha 17 18 yaşında türev integralden hücre bilgisinden aruz ölçüsünden çıkıp dan diye gerçekle karşılaştığınız yer. ölüme çok üzülür doğuma çok sevinirseniz her hastayla ölüp her hastayla yeniden doğarsınız. her gün az uyku, daha az uyku, daha da az, çok az hatta hiç uykuyla olağanüstü bir performans çıkarmanız gerekir. hatalarınızın bedelinin ne kadar ağır olduğunu gerçekten düşünürseniz çıldırma eşiğine gelebilirsiniz. başlangıçta ben de bu hastalık var mı, yoksa bende de mi şu hastalık var diye düşüne düşüne paranoya sahibi olabilirsiniz. 20li 30lu yaşlarda bile öğrenciyken, asistanken, çömezken herkesin önünde azarlanabilirsiniz. herkes sizi para kıracak zannederken sistemin çöktüğü, rekabetin arttığı bir ortamda elinize geçen miktar o kadar komiktir ki hoş zaten o parayı harcayacak bir zamanınız da kalamıyor ama insanları doktor zengindir algısında kurtaramazsınız, eski doktorlar gibi para kazanılmadığına ikna olmazlar. zaten yaptığınız işin karşılığı parayla ölçülecek bir şey değildir. aç, yorgun, uykusuz, prosedür ve formalitelerle, üstlerinizin egolarıyla hastalarınızın kaprisleriyle mücadele edersiniz. ama sadece bir insanın bile acısını dindirmiş, hayatını kurtarmış olmak, yüzündeki minnet ifadesini görmek kelimelerle anlatılamayacak bir duygu yaratır sizde. ölümden beteri neymiş öğrenirsiniz ve bunun olduğu bir dünyada insanların ne boş şeylerle kendilerini yorduklarını anlarsınız. hayata bakışınız değişir. kendinizi kimi zaman çok güçlü, kimi zamanda değiştiremeyeceğiniz gerçeklerin karşısında çok çaresiz hissedersiniz. bu ağırlığı kaldırabilenler yoluna devam eder ama kaldıramadı diye de kimse suçlanamaz. bir hocamın dediği gibi o gölek aslında her an sırtınızdadır, ruhunuza giyersiniz o gömleği, dışarıda birisi yardım istediğinde birisi akıl danıştığında hayır diyemezsiniz. kolunuz bacağınız gibi bir parçasıdır bedeninizin artık mesleğiniz. sevmesini bilene, insanlığını unutmayana, vicdanı ve ahlakı olana en kıymetli, en özel, en kutsal parça olurken bilmeyene ızdırap olur, her gün hayattan nefret etme sebebi olur. ama her senenin her günü bir şey öğretir size tıp fakültesi. insan denen varlığın bedenini ve ruhunu öğretir. ve her ama her an insan olmayı unutmamayı öğretir.

4. Her türlü zorluğunu;komitesi pdö'sünü,bitmeyen sınavlarını derslerini,aşağılayan gurur kıran hocalarını,yüz verince tepenize çıkmak isteyen çıkar insanlarını,kendisini "paranızı biz veriyoruz" bilinç bulanıklığı ile sahibiniz sanan dangozları bi kenara,çöpe atın.sallayın gitsin,hepsini halledersiniz ya da öğrenirsiniz.hiçbiri de korkutmasın gözünüzü.

Zor evet birçok yönden saymakla biticek gibi değil ama nasıl sizden önce mezun verdiyse fakülteleriniz,siz de mezun olursunuz.

Tüm o zorluklarına rağmen sağladığı,değeri hiçbir şeyle ölçülemeyecek manevi haz yaşamınız boyunca karşılaşacağınız en güzel şeylerin başında geliyor.hayatta sevgiden daha güzel ne olabilir ki,hem de hiç tanımadığınız insanların en derinlerinden gelen sevgiden.

Tıp fakültesi dönemim hayatım boyunca en çok üzüldüğüm,hırpalandığım,yıprandığım zaman oldu.iyi de oldu,büyüttü olgunlaştırdı beni birçok yönden.

Ama aşkla (bkz: evet aşkla) bağlandığım,başka bir fakültede olduğumu varsaymamın bile beni korkuttuğu yer oldu.100 kere sorsalar,1000 kere her seferinde yeniden hekim olmak isterim insanların gözlerinin içinin güldüğüne tanık olmak için.ayrıca o kadar da iç karartıcı değil;zor ama keyifli,birbirini yiyenler de var abi kardeş olanlar da,öğrencisini hırplayan hocalar da var ama elinden geleni yapanı da.ama ne olursa olsun prensipli,kararlı,sabırlı olduktan sonra gerisi tatava,peehhhh :) çıkın çıkın gelin ;)

5. son 'torba yasa'yla 1 gecede 6 yılı 8 yaptıkları fakülte.

2 yıl doğu görevi yapmayana uzmanlık hakkı vermiyorlar, ben bu sürede 1 mühendislik 1 hukuk okurdum şaka gibi.

6. 3.yılımdayım hala alışamadım,her komiteye elimden geldiğince çalışıyorum ama sınavdan çıkınca geçip geçemediğimi bile tahmin edemiyorum kızlar.Bir de tıp fakültesinde çalıştığını gizlemek çok modadır,ben şahsen çalışıp da yapamazsam bundan gocunmam kendimi aptal hissetmem sadece emeklerime üzülürüm.Ama tıpta çoğu kişi yok kanka yaa son hafta çalıştım geçtim modundadır.Zordur ama insan hayatı işin içine giriyor bence umursanmadan okunmamalıdır.Seneye stajyer doktorum umarım bu girdimi yenilerim.Tıp düşünenler yazabilir her zaman :)

7. deniz gayretlinin son videosunu izlerseniz okumaktan vazgeçip işletme okumayı düşünebilirsiniz.

8. Maalesef bir klişe lafı tekrar doğrulayan yer. Intörnlükte tanırsın demişlerdi de inanmamıştım. Nöbet ve off kavramı için kankam dediği insanları satanı gördü bu gözler. Son sene herkesin birbirinin arkasından iş çevirdiği hale geldi . Mesleğin 1.öznesi insandan kaçan ; pratik uygulamalarımızı amelelik olarak nitelendiren hiç bir işle uğraşmayıp sorumsuzca ortadan kaybolan insanlar var ve maalesef onlar da doktor olacak. Bu dediklerime belki banane diyeceksiniz ama özellikle klinik yıllarında sorumluluk sahibi çalışkan insanlarla aynı grupta olmaya çalışın . Bu da naçizane bir süslü intörnünün tavsiyesi.. iyi akşamlar ve bol başarılar herkese...

9. (link: http://i.hizliresim.com/LQBWa1.jpg ahanda budur)

Ya o değil de tembelligimle basedebilsem zor değil, edemezsem çok zor..

Edit: buna muayene yapiyoz bi de. Fotograftakine yani. Gulesi geliyo insanın

10. en havalı fakültedir hele o beyaz önlükler yok mu ah.

o kıçlar hep tavandadır bi de.