tırnak yemek

1. acı oje kolayca çözülebilecek eylem.

2. Bir zamanlar sık sık uyguladığım eylem. Yemeyin tırnaklarınızı elleriniz ork eli gibi gözüküyor sonrasında. Şahsen tırnaklarım yok olmak üzereydi yemekten, kanata kanata çılgınca yerdim son bir kaç çizgi şeklinde tırnaklarım kalana kadar da devam ettim. Tabi uzun seneler geçti üstünden şimdiyse çokta fena sayılmazlar düzeltmeye başladım kendilerini.

3. stres anında fark edilmeden yapılan bir eylem.. fakat sonrası hüsran.. düzelene kadar kuaförden çıkamazsınız.. tabi psikolojik takıntınız varsa :)

4. beş yaşından beri yaptığım, dönem dönem bırakabilmiş olsam da stres altında yine başvurduğum beni rahatlatan eylem. acı ojelerin çoğu zaman bu durumda işe yaramadığını, sadece mide bulantısı verdiğini belirtmek isterim.

5. Tamamen irade ve kafada bitirmekle bağlantılı olan bir hastalık. Hastalık diyorum çünkü bir nevi bağımlılık ve kurtulamama durumu.

Sigarayı bırakmaktan daha zor olabilir. Sigara yoksa içemezsin ama ellerin tırnakların her zaman gözünün önünde...

6. bırakıldığı zaman özgüveninizin artmasına sebep olan eylem.

artık bir yerlere tutunurken ya da elinizle bir şey yaparken tırnaklarınızı gizlemek zorunda kalmamak sizi mutlu eder. şimdi sıra düzgün, uzun ve renkli tırnakların sergilenmesindedir.

7. esas nedeni psikolojik olan kötü alışkanlık. ben anasınıfında başlamıştım, hatta alçak masada önümde kağıtlarla otururken ilk kez tırnağımı koparışımı hatırlıyorum. sonra yıllarca devam ettim. annem ses etmezdi ama babam çek elini ağzından dediği an cinlerim tepeme çıkar hiç huyum olmamasına rağmen 'sana ne' veya 'çekmiyorum' derdim. utanırdım tırnaklarımdan, aşırı yemediğim halde yıllar içinde kısalmıştı. ellerimi yumruk kalinde tutmayı öyle oturup öyle uyumayı huy edinmiştim. son yıllarda eskisi kadar yemesem de stres veya bir şeye yoğunlaşma anında yine tırnaklarımı kemiriyordum.

sonra bu yılın mart ayında tırnaklarım biraz uzadı. zaten ara ara uzar böyle, tatillerde, şehir dışında filan… ben de bu sefer yemedim, oje sürdüm. bir hafta iki hafta derken şu an dördüncü ayındayım. iki günde bir oje değiştirip haftada bir keserek devam ediyorum. tüm ömrümde bu kadar çok tırnak kesmemiş ve törpülememiş olabilirim. kat kat oje sürmek çok iyi engelliyor tırnaklarıma dadanmamı. tırnak etlerim yine ileri yürüyerek aslında olması gerektiği hali almaya başladı.

hala bu kötü alışkanlıktan tamamen kurtuldum diyemem ama yol katettiğim kesin. özetle manikür yapıp özellikle dokulu oje sürmek tırnak yememeye yardımcı olabiliyor. bu alışkanlıktan bazen kendiliğinden de kurtulunabiliyor.

8. çok küçüklükten gelen (gizlinot: kendimi bildim bileli) zaman zaman bırakmayı başardığım şu sıralar yeniden pörtleyen kötü alışkanlığım. Bununla da sınırlı değil üstelik bir de sigara içtiğim için tırnaklarımı herkesten saklar oldum utancımdan. Şimdilik sigaradan kurtuldum sayılır bi de bu tırnak yeme olayından da kurtulursam süper olacak süslüler ...

9. ilkokul 1'den ünv.nin son yıllarına kadar istinasız yaptığım eylem. manikür yaptıra yaptıra kurtuldum. yanlarda kemirecek et kalmayınca tırnak yemenin de bir manası kalmıyor. (gizlinot: aman ne büyük olay) ne zaman manikürü aksatsam yeniden hortlamaya başlıyor. hemen kuaförde alıyorum soluğu. bir de oje işe yarıyor. acı olan değil normal oje. o varken de yenmiyor. uzun tırnaklarınızı görünce pek bir hoş geliyor insana. yıllarca erkek çocuğu eli görünce acayip hoş oluyor. saklamaya gerek duymuyor ve konuşurken daha rahat ellerinizi kullanabiliyorsunuz.

10. Ne zaman başladığımı ailem bile hatırlamıyor. Nasıl başladım kimden gördüm bilmem ama en azından kendimi dizginlemek için yıllardır uzun ojeli tırnaklara geziyorum. Lisede azar bile işitmiştim bu uğurda annem gelip müdürle konuşup ikna etmişti.