unutulmayan öğretmenler

1. seviye dersanesi'ndeki Gülseren hocam. seni çok seviyorum, sen benim bebeğimsin. seni asla unutmadım. hayır seni sevmem arkadaşımla beraber evine ziyarete geldiğimizde bize hem kumpir, hem pizza alman değildi. bunları yapmasan da seni severdim. çünkü sen bana, matematiği sevdirdin. senin sayende üniversiteye giriş sınavında da, hatta senden 4 sene sonraki kpss'de de matematikte full'e yakın doğru yaptım. canımsın.

evet, atandıktan sonra seni teşekkür etmek için aradığımda "hayatımdaki en dik başlı öğrenciydin ama iyi bari öğretmen olmuşsun" demene rağmen aşkımsın. çok nazımı çektin. aslansın, kaplansın.

2. allaaah derin mevzu. kabul edeyim hayatımda öğretmenler açısından hep şanslı oldum, belki de öğretmen oluşumun sebebi de kendileridir, hepsini öpüyorum.

ama 5. sınıfta tanıştığım ingilizce hocam ve 6. sınıfta tanıştığım sosyal bilgiler hocam ciğerimin sağ köşesidir. bakın üniversite 4'e geçtim, hala görüşüyoruz. ikisi de o kadar mükemmel ve iyi insanlar ki. mezun olduktan sonra her zaman görüştük, haberleştik; düğünlerine, çocuklarının doğumlarına kadar gittim. onlar da her zaman beni arayıp sordular. (zaten ikisi çok yakın arkadaş bu arada) umarım ben de ileride az da olsa onlar gibi bir öğretmen olurum, canımın içisiniz <3

3. ilkokul hocam <3 kendisi ailemden sonra şu anki ben olmamı sağlamış ilk insan. o kadar önemliler ki sizi 6 buçuk 7 yaşınızda alıp 12 yaşınıza kadar büyüten, size ilk şeyleri, okumayı, yazmayı, matematiği, tarihi, bilimi öğreten, kişiliğinize, beyninize ilk tohumları eken insan ilkokul öğretmenlerimiz. sayesinde hiçbir travmam yok. ilkokul sınıfımdaki arkadaşlarımın çoğuyla hala çok yakınım ya da irtibattayım. hepimizin kalbindeki yeri bambaşka. hepimiz çok iyi yerlerdeyiz. hep onun sayesinde. bu arada ilkokul arkadaşlarımın anneleri ve öğretmenimiz hala ayda 2 defa gün düzenleyip görüşüyorlar <3

ikinci ise kanserden 1 yıl önce kaybettiğim canım özel matematik hocam. lisede kayıp bir çocuk haline dönüşmüştüm ben. derslerim inanılmaz kötüydü. lise 3 te bu hocama derse başladım. bana sadece matematiği değil tekrardan aydınlık bir genç olmayı öğretti. ergenliğimde benimle uğraştı. öğretti yol gösterdi yılmadı bıkmadı resmen kişisel koçluk yaptı bana. ve ben üniversiteyi onun sayesinde kazandım. ona başladığımda matematiğim 1'di sonrasında ise lys matematikten 39 geometriden 21 net çıkardım. allah rahmet eylesin nurlar içinde yat dualarım her daim seninle <3

4. Ortaokuldan sosyal bilgiler öğretmeni Okan hocam, hala görüşüyoruz kendisiyle. O kadar bilgili, o kadar kendini geliştirmiş bir insan ki. Ayrıca öyle güzel de ders anlatır ve her öğrenciyi çalıştırırdı. Bu sene ygs sosyalde ne yaptıysam onun anlattıklarından aklımda kalanla yaptım ve sayısal halimle 30küsür net çıkardım, teşekkürler öğretmenim.

Liseden edebiyat öğretmeni Güngör hocam, siz muhteşem bir detaysınız. Okulumda tekti resmen, her öğrencinin her derdiyle ilgilenir, bize yaşıtımız gibi yaklaşmayı da, baba gibi yaklaşmayı da çok iyi bilirdi.Aramızdaki bağ çok farklı, benden önce de kuzenimin 4 sene öğretmenliğini yapmış. Bizim okulda adı "Güngör Reyiz" kaldı. Benim için baba gibidir, kanka gibidir. Sizi çok seviyorum biricik hocam <3

5. bana attığı kazıkla asla unutamayacağım bir öğretmen var. olayı kısaca anlatayım; idareyle anlaşamadığı için dönem ortasında dershane değiştirdi ve beni de geçtiği dershaneye almak istedi.(sonraki dönem için) çok arada kaldım bende bu hoca yüzünden idareyle ters düştüm dershanemi değiştirmeye karar verdim. değiştirdikten sonra benimle hiç ilgilenmedi ve 1 sene sonra eski dershaneye geri döndü. siz olsanız ne düşünür ne yapardınız?

6. İyi anlamda unutamadığım bir öğretmenim sanırım yok. Elbette sevdiklerim oldu. ama tam anlamıyla rol model olarak aldığım biri yok. Kötü anlamdaysa çok fazla var. Bir tanesini fakirlik anılarımız başlığında anlamıştım. ilköğretimin ilk beş yılını kabusa çevirmişti benim için. Sebepsiz yere kötü davrananlarla da karşılaştım. öğrencisine şiddet uygulayan, ders anlatmayan, derste askerlik anılarını anlatan vs. bir sürü öğretmen...

Ben de öğretmenim şimdi. öğrenciliğimi hatırlayıp yapmamam gerekenleri yapmamaya çalışıyorum. bağ kurmak önemliymiş mesela bunu anladım. biraz daha iletişime açık, ulaşılabilir bir havanız olursa daha iyi oluyor. farkında olmadan birinin hayatına girebiliyor, etkileyebiliyorsunuz. sessiz sakin bir kız öğrencim vardı, farkında değildim benimle bağ kurmaya çalıştığının aslında. Sonra bir gün, ödevinin köşesine not yazmış, öğretmenim ben sizi çok seviyorum, iyi ki bizim öğretmenimiz oldunuz diye. görünce çok mutlu oldum. sonra baktım ki derse gayreti de artıyor. destekledim, gelişimini takip ettim, güzel bir yol kat ettik. onun için unutulmaz bir öğretmen olur muyum, bilmem. olmasam bile, bu kadarı bile yeter bana.

7. İlköğretimdeyken pervin hocam vardı. Teknoloji tasarım dersimize girerdi. Her dersten önce veya sonra bize şiir okurdu. Kocaman ve içi şiir dolu dosyasıyla hatırlıyorum onu hep. Ataol Behramoğlu, nazım hikmet, edip cansever gibi isimleri ilk ondan duydum. Büyülenerek dinlerdim. Kelimelerin neler ifade edebileceğini o ufacık dakikalarda öğrendim. Teşekkür ederim pervin hocam. Haberiniz olmasa da size hep minnettar kalacağım.

8. İlkokul öğretmenim Mahmure Hocam. Her öğrencisiyle ayrı bağ kuran, hepsine ayrı emek veren harika bir kadındı.