1.
son üç dört aydır yaşadığım durum. her gün kendime söz veriyorum bugün erken yatacağım diye. erken uyuma olayı zaten olmuyor ama uykum gelse de yerimden kalkıp gidemiyorum. o tv ekranına boş boş bakıyorum. sırf bu sebeple survivor fanı bile oldum. tv de o açık diye boş boş bakıyorum üşengeçlikten. bu motivasyon eksikliği canımı çok yakacak galiba.
(yazar: bergamut) ukdesi
2.
Son bir aydır kendimi ne kadar zorlasamda salonda kanepede televizyon karşısında sızıyorum. Tabletim bozulunca sessiz ortamda ya da yanımda biri olmadan uyuyamadığım için televizyon uykuma eşlik ediyo. Sabah bel ağrısı şelalesi.
3.
masa ya da bilgisayar başında bende hep vuku bulan durum. kalkıp iki adım ötedeki yatağa gitmek ölüm resmen. yerinden kalk, bilgisayarı kapat, yatağa gir ohoo bir de yatağa girince şeytan dürter mutlaka beni bir şey unuttun mu kalk bir bak diye. böyle olunca uyku da kaçtı gitti işte.
4.
Daha daha kötüsü uykudan ölürken yüzünde bir ton, çıkarılmayı bekleyen makyaj olması...
Yatağa gidecek halin yokken o makyajı çıkarmak ve uyuyamamak beni daha çok deli ediyor.
15 mart 2017 11:10
15 mart 2017 11:12
5.
bana, zaten yatağa da yatsam saat başı uyanıp saçma sapan bir gece geçireceğim, bari uyumuşken azcık uykumu alayım şuracıkta dedirten durumdur.
sonraki bel ağrısı.
gerçi yatağa gitsem de bel ağrısı..