yabancı uyruklu biriyle evlenmek

1. Bir kaç yıl önce yaptığım ve çok memnun kaldığımdır.

Ev işlerini tamamen paylaşan (hatta bazen benden çok yapan), aslan oğlum paşa oğlum diye yetişmediği için beni (ve diğer kadınları) kendine eşit gören, alakasız sebeplerle kıskançlık krizlerine girmeyen, yaptığım uyduruk bir taze fasulyeye bile en az 2 defa teşekkür eden ve en önemlisi mütemadiyen gözü dışarda olmayan bir kocam var. Kayınvalidem deseniz o kadar seviyorum ki baş başa tatile gittik geçen ay. Daha ne diyeyim bilmiyorum.

Azcık yurtdışına çıkabiliteniz bile varsa ciddi ciddi düşünün bence bekarlar. Diğer girdilerimde de yazmıştım, bir sürü modern, eğitimli türk erkeğiyle de ilişkim oldu, gözümü açıp kocamı görmedim yani, maalesef dışında olmasa bile içinde orta doğulu ise erkek, kadını çok yoruyor. Ne yaparsanız yapın kendine eşit görmüyor, göremiyor.

Peşin edit: Ha kendini zaten erkeklere eşit görmeyen henüz bireysel özgürlüğünü kazanamamış, illa ki birisi tarafından yönlendirilmeye ihtiyacı olan bir kadınsanız o başka, o zaman yabancı erkekler sizi üzer, çünkü sizi birey olarak görürler, istediğiniz kadar 'karışmazlar' size. O yüzden önce kendinizi iyice bir tanıyın derim.

2. Istedigim bisi;ne yapayim ya bizmkilerin en kibarinin icinden bile seri kozcu cikiveriyor bir anda.hos yurt disinda seri kozcu yok,yani benim begendigim uyruklarda yok,belki olsa onlardan da cikar .kultur birlesimi de guzel olurdu;ne bileyim

3. Istedigim bisi;ne yapayim ya bizmkilerin en kibarinin icinden bile seri kozcu cikiveriyor bir anda.hos yurt disinda seri kozcu yok,yani benim begendigim uyruklarda yok,belki olsa onlardan da cikar .kultur birlesimi de guzel olurdu;ne bileyim

4. hakkındaki kültür farkı, iletişememe, dil bariyeri gibi fikir ve yorumları tuhaf bulduğum evliliktir. memlekette farklı bölgelerden insanlar bile birbiriyle anlaşamayıp ilişki sürdürmekte sıkıntı çekerken böyle düşünmek bir yandan çok normal ancak bu gibi durumların sebebinin kemikleşmiş ve hayatın yaşandığı çizgiyi belirleyen; 'biz böyleyiz, biz şöyle yaparız, şu şöyle olmak zorundadır, böyle olmazsa nasıl olur ki imkansız' yaklaşımına sebebiyet veren dar ve katı bakış açısı olduğunu ve bizim kültürümüzde yaygın olan 'evlenen çiftin ailelerinin de birleşmesi' durumundan kaynaklandığını görmek zor değil. 

eşim türk değil, türk kültürüne yakın bir kültürden de değil. ben her ne kadar gelenekselci bir insan olmasam da türk kültürüne uzak birisi olduğumu asla düşünmüyorum, özellikle yemek konusunda :d hiçbir iletişim, espri, yakınlık sorunu yaşamıyoruz, yaşanacağını düşünmek de bana kendi bakış açımdan çok saçma geliyor. avrupa yakası rerunlarımı benim kadar anlayarak izlemiyor olması ilişkimizde benim için bir yürek yarası olacak kadar türklüğümü yoğun yaşamıyorum belki ondandır. ancak bu durumu çok ama çok önemseyip bunu paylaşamıyorsam ne manası kaldı ki şeklinde düşünecekler için, türk müziğini, türkçe şarkı sözlerini severek irdeleyerek dinleyen kimseler için, ana dilinde şiir okumayı ve paylaşmayı sevenler için, ana dilini az kullandığında sıkılıp daralan mutsuz olanlar için eminim ki hiç uygun bir ilişki olmayacaktır yabancı bir partner.