yalnızlık

1. 'tek başına' olmaktan çok öte bir durum. tercih olduğunda bir süre iyidir. uzun vadede insanı yer bitirir.

2. Duygusal bir ilişkinin yokluğuna da yalnızlık diyoruz, hayatımızda olmasını istediğimiz ama bir türlü birlikte olmayı beceremediğimiz insanların yokluğuna da, çevremizde bir alo diyecek insan evladının kalmamasına da. Herkes kendi aklınca anlamlar yüklediği ve gerçekten yalnızlığın ne olduğunu hayatı boyunca hissedememiş insanlar "yalnızım" dediği için bana artık bir şeyler hissettiremiyor bu kelime

3. kişinin yanında/zihninde/kalbinde kimsenin olmaması veya yanındaki/zihnindeki/kalbindekilerin ulaşılamayan statüde olmasından kaynaklanan izole olmuşluk.

4. kesinlikle fiziksel somut birsey değil kişinin psikolojik olarak kendine denk olabilcek yoldaş olabilcek birini etrafında bulamaması, görmemesidir.

5. bazen yanında kimse olmadığı için, bazen de yanında birçok insan olduğu halde kendini bir başına kalmış hissetme durumu. arada bana da oluyor, sonra şu ayeti hatırlıyorum:

"allah kuluna kafi değil mi?" (zümer suresi/36.ayet)

6. Sevgilimiz olmadığında "yalnızım" diyoruz yada kalabalık bir arkadaş grubumuz varsa yalnız değilim gibi bir algı oluşuyor. Bence iyi gününde kimse yalnız kalmaz. Kötü gününde arkasında bir tane bile destek olanı olmayan yalnızdır.

7. "yalnızlık gibi, ama yalnızlık değil

bildiğin, çok iyi bildiğin bir şeyin

uzağında kalmak duygusu belki... "

8. eski sevgilimin en ufak şeyde mfö'den yalnızlık ömür boyu şarkısını paylaşmasını aklıma getirir... teraziyim ben sevmem yalnızlığı.

9. tercih mi benim için evet.

sevgili, arkadaşlık. istenildiğinde olacak şeyler ama sahte olmasındansa hiç olmasın diye saçma bir mantıkla yalnızlığı seçtim.

mutlu muyum, hayır ama en azından hayatımda tek bir konuda verdiğim sözü tuttum.

aslında yok lan o kadar da yalnız değilim, sözlük var.(gizlinot: heh işte böyle düşünecek kadar yalnızım)(gizlinot: varın siz düşünün)

bir de inadına sokaktaki herkes sarmaş dolaş, el ele..(gizlinot: :P)

10. belli bir süre sonra vücutta bağışıklık yapan hal. İlk zamanlarında vücut alarm çanlarını çalar. Her ne kadar insan, ben güçlüyüm hahaytt yalnızlık bana koymaz, dese de, ilk şok atlatıldıktan sonra gerçekler ortaya çıkar. Fakat insan bu, her şeye alışıp, tekrar unutma yetisine sahip varlık. Gözleriniz, akıttığınız yaşları, ayaklarınız, rahatlamak için yürüdüğünüz o metrelerce yolun ağrısını, kalbiniz, soyut bıçak darbelerinden aldığı yaraları... Herkes hepsini unutuyor. Eğer zamanında beyninize üvey evlat muamelesi yaptıysanız, bu aşamada sizi asla affetmeyecektir. Önce hıncını alacak, sonra siz, daha çok onu kullanmaya başladıkça yumuşayıp eski haline dönecektir. İşte o anda her şey yeniden başlıyor. Kalbiniz, eski tüm her şeyi belleğinden silip atıyor. Kalan izler ise, sadece tebessüm sebebi.

Yani işin aslı, yol yakın iken beyniniz ile iyi geçinin. Sonra canı yanacak olan sizsiniz. (gizlinot: bu söylediklerinin hiçbiri yapmadı ) (gizlinot: dili epey yandı ) (gizlinot: sizinkiler yanmasın diye uğraşıyor )