1. Uzun zamandır sosyal hayatımda yalnız bir insanım. İlk başlarda bunu kabullenmekle ilgili sorunlar yaşadım tabii. Sinemaya gidecek arkadaş bulamadım diye kaç film kaçırdım mesela. Sonra bu durumla barışmaya karar verdim. Artık sırf yanımda biri yok diye yapmak istediğim hiçbir şeyi ertelemiyorum.
Yalnız sinemaya, restorana, tatile gidiyorum ve bunlarda yaşadığım deneyimleri bu başlık altına not düşmek istedim. Çünkü "bebek dostu otel", "çiftlere uygun restoran" gibi tanımlar olmasına rağmen yalnızları pek düşünen yok. Bu konuyla ilgili çok bilgiye de ulaşılamıyor. Tamam anan babanla gittin memnun kaldın da yalnız bir kadın da güvende hisseder miydi kendini aynı mekanda mesela? Burada mutlu olduğumuz veya rahatsız olduğumuz, yalnız dostu veya düşmanı mekanları, aktiviteleri vb paylaşabiliriz.
Örneğin ben şu anda bayram tatili için bodrum'da her şey dahil bir oteldeyim tek başıma. Bunu kimseye tavsiye etmem. Ha otel süper, yeri güzel denizi güzel ama bayram dolayısıyla Her yer "benim çocuğum mükemmel" sendromlu ebeveyn ve o mükemmel çocuklarla dolu. Bir masaya oturuyorum ve inanın kimse bulaşmasın diye en arkaya gidiyorum. Onda bile gözümün içine bakıyorlar "ye de kalk bir başına masa kaplamışsın" gibi. Sürekli toplasıp aile fotoğrafı çektirmek için telefonlarını elime tutuşturanlardan, "sandalye boş mu" cümlesinden ve çocuk gürültüsünden gına geldi.
Yalnızlık rehberi kural 1 : çıkıp gezme imkanın olmayan, yoğunlukla çocuklu ailelerin tercih ettiği yerlere gitmemek lazım.
cinnamon