yavru kedi bakımı

1. gerçekten ilk 2 hafta çok zor oluyor özellikle tuvalet konusu deli edebiliyor. en ücra kuytu köşelere tuvaletini yapıyor ve kötü bir şey yaptığını biliyor.yapılan yeri sirkeyle silmek ve bunu bir kaç gün tekararlamak gerek yoksa kokusu geçiyor, bir süre sonra tekar yapıyor.

sizi ısırmasına izin vermeyin bundan hoşlanmadığınızı bilsin dişlerini başka şeylerle kaşısın eğer izin verirseniz bu ısırma bir ritüele dönüşür sonsuza dek :)

fakat şu çok önemli kedilerin alışkanlıkları var ve büyüseler bile kolay adapte olamıyorlar yeniliklere. mama ve suyunu tuvaletinden uzakta tutun yoksa oradan mikrop kapabilir.

2. merhabalar. 5 gün önce hayatımda şimdiye kadar ki en büyük fobimi yıkarak bir kedi sahiplendim. ya da o beni sahiplendi, tam olarak emin değilim. yaklaşık 2 buçuk aylık. kuru mamadan pek hoşlanmıyor. gittiğim veteriner arada sırada peynir veya yoğurt verebileceğimi söyledi ama ben bunun ne kadar sağlıklı olduğundan emin değilim. dişleri çok minik olduğu için kuru mamayı yemekte zorlanıyor ve aç kalıyor, su ile ıslatsam da bir süre sonra yine ilgisini kaybediyor. minik minik olmayan sesiyle miyavladıkça ben de ufak ufak su ile ıslatılmış yoğurt veriyorum. ne yapabilirim? bilgisi olan süslüleri bekliyorum, gerçekten bu durum beni inanılmaz üzüyor, internetteki bilgilere de güvenip yanlış bir şey yapmaktan çok korkuyorum.

3. hayvansever aileden geldiğimden midir bilmem sık sık başıma gelen birşeydir.iyi ki de gelir. zira gözleri açılmamış, annesiz bebişlere bakmak dünyanın en güzel şeyleri sıralamasına girer benim nazarımda.2 saatte bir uyandığım, beslediğim tuvaletlerini yaptırdığım hatta işe bile sarıp sarmalayıp taşıdığım minnakların büyüyüp yaramazlık peşinde koştuklarını görmek, sahiplendirdiğim ailelerden fotoğraflarının gelmesi tadından yenmez. ayrıca tuvalet eğitimleri iç güdüsel olduğundan çok çok kolay verilir. ah mis kokulu böcükler hep iyi insanlarla karşılaşın, büyüğünüz küçüğünüz hepinizi sadist insanlardan korusun Allahım

edit: eğer çocuğunuz gibi görmeyecekseniz hiç sahiplenmeye kalkmayın, herşeyi angarya gelir. sonu sokak olur, hatta barınak olur, ki barınakları otel olarak görmeyin cehennemdir. sokaklar deseniz, evinizden sokağa atılıp çöp karıştırmak zorunda olduğunuzu, vızır vızır geçen tırların (bizim için tırlar neyse onlar için de arabalar o) arasında kaldığınızı düşünün bir an, ona göre davranın. az büyükse, kendini de kollarsa belki kazanır mücadeleyi, ama sokakta çilesini doldurmak için. ha cinslere heves ederseniz ırkları yüzünden çektikleri acıları öğrenin petshoplara parayı basmadan önce