yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (5)
    • medya (0)

    1. sevdiğin insanların hafif çaplı dengesizlikleridir. çünkü yaş geçtikçe anlarsın ki insanların yaşadıkları anlar üzerlerinde duygu karmaşası ve değişiklilikleri yaratmaktadır. ve her gün bir insanın aynı duyguda bulunmasını beklemezsiniz. anlarsınız ki günü bugün kötü geçmiştir üstelemez ve anlayış gösteririsiniz. eskiden yaptığınız ani tepkiler yerini sükuta ve şefkate bırakmıştır. e zaten bundan sonra kendisi gelip sarılır veya herşeyi anlatır tatlıya bağlanır.

    13 aralık 2015 18:00

    2. insan etrafındaki değersiz insanların dediği değersiz şeyleri bir süre sonra filtreden geçirmeye başlıyor. bu da tahammülü arttırıyor.

    13 aralık 2015 18:23

    3. Farklı siyasi görüşe sahip, farklı dine mensup insanlara tahammülüm arttı. Hatta tahammülüm arttı demeyeyim de saygı duymaya başladım. Rizede yaşarken insan tipi azdı ve benim gibi olmayan kişilere anormal gözüyle bakıyordum. Çok kişi tanıdıkça, çok olay yaşayınca, çok şeyler okuyunca ve görünce böyle bir tutum içinde olduğumu farkettim. Ama bu seferde kendi gibi olmayan kişilere saygı duymayanlara tahammül edemiyorum.

    14 aralık 2015 19:09


    4. Benimle birlikte yaşı ilerleyen çekirdek aileme tahammülüm arttı.

    Açıkçası daha küçükken de asi ergen olup ailemle büyük çatışmalar falan yaşamadım ama üniversiteden itibaren tatillerimi onlarla geçirmedim, bayramda seyranda köşe bucak kaçtım, evden çok dışarıda zaman geçirdim. Son senelerde ise hem yaşımın ilerlemesiyle gelecekte kaç güzel günümüz daha kaldı düşüncesi hem de yaşadığım olayların bana bir kez daha aileden ötesinin yalan olduğunu göstermesi nedeniyle anne babama karşı daha ilgili ve tahammüllü olmaya başladım.

    Artık anneannem de bizimle birlikte yaşıyor. Aynı şeyi 50 kere söylese de dinliyorum. Yıkanmasına, giyinmesine, tuvalete gitmesine yardım ediyorum. Bunları yapmak cumartesi gününü evde geçirmeyi gerektiriyorsa oturuyorum kıçımı kırıp. Babam mutlu olacaksa uyuz olsam da onun çevresine giriyoruz birlikte. Annem ile çok zıt yönlerimiz var ama birlikte tatil yapıp deli gibi eğlenebiliyoruZ. Bunların hiç birinden yüksünmüyorum, of ne işim olur demiyorum veya o an sinir olsam da sesimi çıkarmamayı başarıyorum.

    Zamana ve tüm yaşadıklarıma bana bu farkındalığı kattıkları için minettarım. Onlar iyiyken, sağlıklıyken, hala biraradayken geçirdiğimiz bu zamanı ileride hep mutlulukla anacağımı biliyorum.

    14 aralık 2015 19:30

    5. kesinlikle aile.

    anne baba sözü bir kıymetleniyor ki of. iyi ki varlar, allah hiçbirini başımızdan eksik etmesin.

    15 aralık 2015 03:01