yemek yapmak

1. canım sıkkınken beni rahatlatan,mutluyken daha da mutlu eden eylem.yemek yapmayı öğrenmek bence bir insanın kendisine yapabileceği en güzel yatırım.şu an sözlükte dönen muhabbet üzerine bu başlığı açasım geldi.

yemek yapmayı öğrenmek dünyanın en basit işlerinden biri,tamam bir şef gibi pişiremeyebilirsiniz belki bin tane tarif de bilmiyorsunuzdur ama hayatta kalacak kadar yemek yapmak her insan evladının başarabileceği bir şey.böyle erkek beklentiye girmesin diye birlikte yaşayacağı ya da evleneceği adama yemek yapmayı bildiğini çaktırmayan arkadaşlarım var benim bir de prenseslik sendromu yüzünden 'ay ben yumurta bile kıramam ihi ihiciler' arkadaşlar yapmayın bu baya acizlik yani.

hatta şöyle söyleyeyim benim çok değer verdiğim sürekli dünyayı dolaşan,bir sürü dili akıcı konuşan,çok genç yaşta profesör unvanını alan hocamın bir gün derste aranızda yemek yapmayı bilmeyen var mı dedi, bi kaç kişi el kaldırdı dedi ki nasıl böyle bi şey olur ben yemek yapmayı bilmeyen insana saygı duymam kendi bedenine saygı duymayan, en temel ihtiyacı için başkasına muhtaç olan insandan kimseye fayda gelmez.

yemek yapmamayı tercih eden insana bi şey diyemem ama öğrenmeyi reddeden bir de bununla övünen insana acırım,kendisine yaptığı kötülükten dolayı.

2. insanların yapamadığımı düşündüğü, yaptığımda çok şaşırıp gerçekten beğendikleri, sevdiğim hobim.

hobim çünkü yeni yemekler yapmayı çok seviyorum. yeni tava aldığımda çok heyecanlanıyorum.

fırın yemekleri ve güveçler favorim.

her insan evladının bilmesi gerektiğini düşünüyorum. ha süper yemekler yapın diyen yok zaten; ama en azından bir yumurta kırmayı bir makarna haşlamayı bilmemek bence büyük bir eksiklik. her zaman dışarıda yiyemezsiniz. her zaman size yemek yapacak birini bulamazsınız. özellikle annelerin kız/erkek çocuklarına belli bir yaşa geldiklerinde öğretmeleri gerekir diye düşünüyorum.

3. bulaşık mı yemek yapmak mı sorusuna vereceğim cevap(gizlinot: swh) açıkçası yaşadığımız zaman diliminde yemek yapmayı bilmek diye bir şey olduğunu düşünmüyorum. her yer çarşaf çarşaf yemek blogları ve kitaplarıyla doluyken yemek yapmak bilgi gerektiren bir durum olmaktan çıktı. herkes yemek yapabilir.(gizlinot: anyone can cook)(gizlinot: ratatouille'e selam olsun (:) güzel yemek yapmak için gereken ise tecrübe ve el yatkınlığı. sonuç ne olursa olsun denemeye açık olmak ve keyif almak en önemlisi bence. ben çoğu zaman hiç yapmadığım yemekleri tariflerine bakıp biraz da kendi damak zevkime uyarlayarak uyguluyorum şimdiye değin facia ile sonuçlanmış bir denemem olmadı.

4. Ya sizi bilmem süslüler ama ben doğrama tahtasının üstünde domates ve biberleri kırt kırt sesi eşliğinde doğramayı çok seviyorum. Temizliktir bulaşıktır bunlari yapmayı sevmem ama canım sıkılınca mantı açıyorum.böyle bir çatlaklık var bende. Üşengecim ama mutfağa girince bir deşarj oluyorum stres falan kalmıyor. Hele tatlı yapmayı çok seviyorum.

5. dünya yeryüzünde en nefret ettiğim şeyler listesinde top beşte olan eylem.

stresten uzaklaşmak için, mutlu olmak için ya da sadece hobi olarak yemek yapan insanları dehşetle izliyorum. yapıyorsun ve bitiyor. dünyanın en verimsiz emeği. yalnız yaşayanların da çilesi. kendim için yapmayı geç, başkası için hazırlamayı da hiç sevmem. karşımdaki kişiye inanılmaz değer veriyor olmam lazım. resmen sevgimin ölçütü yemek yapmak. vallahi darlandım.

yemek yapma zorunluluğumu nasıl beş tane evi köşe bucak temizlemekle takas edebilirim acaba.........

edit: ufak tefek otomatik düzeltmeler

6. Mutfağa girince derdimi tasamı unuttuğumdan beni gayet mutlu eden eylem.

Duruma göre yeni tarifler denemeyi seviyorum. Yemeğim lezzetli olunca ayrı bi mutlu oluyorum. Bulaşığı hiç sevmem ama yemek yaparken çıkardığım bulaşık hiç batmaz bana mesela.

Bu arada yemek yapmanın zorluğuyla ilgili de (link: https://www.google.com.tr/search?q=soğan.salça+flash+bellek&client=ms-android-samsung&prmd=ivn&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwit6sXo44vYAhWFcRQKHR2gCs4Q_AUIESgB&biw=412&bih=652&dpr=2.63#imgrc=f0i7PL_xRc8_SM: Şunu) eklemek istiyorum.

Not: çok engin bir bilgim olmasa da yardımcı olabilir ve mutlaka denemelisin dediğiniz tarifleri alabilirim <3

7. Ev işlerine dair en keyif aldığım eylem. Beni yemek ile ilgili zorlayan tek şey ‘ne yemek yapacağını bulmak’. 

8. benim için ikiye ayrılan dönem; düdüklü tencereden öncesi ve sonrası.

öncesi "işten geldim yhaa...", sonrası "övünmek gibi olsun, çok hamaratımdır"

9. bir meslek olarak yapma fikri cezbedici gelse de kendisinin yorucu bir tarafı olduğu için profesyonelliğe dökmeye cesaret edemediğim hobim.

10. ne yapacağımı kararlaştırmışsam ve etrafta mutfağa girip çıkan kimse yoksa evde en çok yapmayı sevdiğim şey. ben yemek yaparken biri gelip ayak altında dolanınca sinir oluyorum. tek başıma terapi gibi geliyor. yemek yapmak yetenek değil bence. kolaydan zora doğru dikkatle ve sırasıyla yaptıkça el alışıyor bir süre sonra. el lezzeti diye bir şey var ama bence biraz abartılıyor. mesela yemeği aşırı tuzlu, makarnayı hamur gibi ya da keki de taştan hallice yapınca kurtarmıyor malesef. bir de görerek öğrenmek de çok faydalı. ismek'in makarna ve sosları adında bir günlük kursuna katılmıştım. fettucini alfredo, lazanya falan derken bir günde ne öğretilebilirse öğretti hocamız. istediğimiz zaman soru sorduğumuz için yemek programlarından bir miktar daha faydalı oldu. yemek yapmayı öğrenmeye hevesi ve zamanı olanlara tavsiye ederim.