yemek yemeyi unutmak

1. Param olmadığı için yemek yiyememişliğim var ama unutmak asla ya hsjsjsjska Nası unutuyorsunuz hayret ediyorum.

2. Sabah kahvaltı yaptıktan sonra öğle yemeğinde ne yesem diye düşünen bir insan olduğum için çok önemli bir şey yapıyor olsam da aşırı meşgul olsam da asla yapamadığım eylemdir. Hatta bazen arkadaşlarım bugün çok yoğundum yemek yemeyi unutmuşum der ve o an şööööyle bir düşünürüm, bu nasıl olabilir diye.

3. arada yemek yemeyi geçiştirmeyi anlarım da unutmak ayrı bir şey. yoğun iş hayatı, stresli bir dönem yaşıyor olmak, sınav zamanı vs gibi durumlarda en fazla uzun süreli aralıklarla yemek yediğim olmuştur ama tamamen unutmak çok başka bir şey tabii. unutkanlığın altında yatan nedenin araştırılması, mesela basit bir kan testiyle b12 eksikliği var mı diye bir baktırmak gerekebilir bu gibi durumlarda.

4. şimdiye kadar iki kere depresyon tarzı bir şey yaşadım. depresyon tam olarak öyle mi oluyor emin değilim ama hiçbir şey keyif vermiyordu, sürekli uyumak ya da ağlamak istiyordum.

işte o zamanlar yemek yemeyi unutuyordum. bazen bugün ne yedim diye düşünüp bir şey bulamayınca korkuyordum. en sevdiğim yemeklerin yüzüne bakmaz olmuştum. önüme çikolatalı vişneli pasta koysalar midem bulanacak durumdaydı, ki normalde tek seferde hepsini yerim.

ikisi de bir haftaya yakın sürmüştür. bazen sadece su içerek, bazen de başımdan gitmeyen annemin zorlamasıyla bir şeyler yiyerek durdum.

insan çok mutsuzken yemek yemeyi unutabiliyor. belki de yaşamayı unutuyor ne bileyim.

5. bu durum hem nenemde hem de bende var. o da üzüldüğünde erirdi diyor ailedekiler. moralim bozuk olduğunda akşam bi bakıyorum ben o gün hiçbir şey yememişim. sonra o zaman kendimi yeme konusunda zorluyorum ama mide küçülmüş olduğu için ve aynı zamanda yeme fikri aklıma geldiği için midem bulanıyor. patiko çok güzel ifade etmiş bende de en sevdiğim yiyeceklerden bile tiksinme durumu oluşuyor. geçen sene bu durum diğer zamanlara nispeten uzun sürdüğü için normalin alt sınırını aşacak şekilde düşmüştü kilom. (bir de kemikleri iri birisiyim tamamen kemik olmuştu vücudum) kendimi zorlayarak çıktım. bu duruma çözüm olarak kendime alarm kurmayı buldum.

6. Unutmak değil de erteleye erteleye yiyememektir, öğün atlamak gibi bence.

O mide açlıktan ulusa seslenir, kazınır, belki ağrır . Bu şekilde unutulamaz, unuturmaz o mide insana.:)

7. nasıl unutuyorsunuz ya keşke ben de yapabilsem .midemle sürekli bir diyalog içerisindeyiz. biraz sussa ne güzel olur :(

8. ay olabilir mi böyle bişey? lütfen bana da olsun çünkü

9. kendimi unuturum ama yemek yemeyi asla asdfgh. kendimi bildim bileli Gaziantep'te yaşıyorum. ki kendisi dünya gastronomi şehridir . o içli köfteler, lahmacunlar, kebaplar, nohut dürümü.. bizler sabah kahvaltısını yaparken akşam ne yesek diye düşünüyoruz. yemek yemeyi unutmamız imkansız yani.

ayrıca damarlarımda dolaşan yarı adanalılık geni de buna sebebiyet vermeyen ikinci bir etken. yemek yemek benim için bir ritüeldir. önce göze hitap edecek göz doyacak. sonra da damakta orgazmik anlar yaşatacak. o zaman değmeyin keyfime. yemek yerken mutluluktan şarkı söylediğim bile oluyor.

bu kadar anlattım anlattım ama gel gör ki sabah kahvaltısı olarak az önce bir muzlu süt içip yanına da cevizin üzerine süzme peynir sürüp yedim. ceviz-peynir ikilisi efso güzel tavsiye ederim.

10. uyumayı unuturum yemek yemeyi unutmam söyleyeceklerim bu kadar