çocuk istemek

1. Aynisi kaynim dedigimdir. Uygun zamanda, uygun kosullarda ve sevdigim adamdan 2 cocuk istiyorum. Bende kendi ailem gibi bir aile kurmak istiyorum oradan kaynaklaniyor galiba bu istek. Bilemiyorum seviyorum yani. Ama sadece sevmekle karar verilebilecek bir durum degil. O yuzden uygun sartlarda diyorum. Amaaaaan istiyorum ya. Ponciklerim benim isdiririm popisinizi.

2. dürtüseldir. çiçekler, arılar, bakteriler, balinalar, pireler, hepsi çocuk istiyor.

3. galiba insan tam olarak emin bir şekilde "çocuk istiyorum, öyleyse yapayım" diyemiyor, ya da diyor da bana dank etmedi henüz. bir gün çok istesem diğer gün vazgeçecek bir bahane bulabiliyorum. bir yanda yaş geçiyor korkusu, şimdi bir de hemen hamile kalmazsam uğraş dur düşüncesi, ya yapmasam ama bir gün çok istersem ve pişman olursam durumu beni bu konuda çıkmaza sürüklüyor. evliliğimizdeki ilk ciddi çocuk meselesini geçen hafta gündemimize getirdik ve ben böyle "evet hazırım, gerçekten istiyorumm" modumdayken ne oldu bilin bakalım? Pek sevgili eşim "referandum bi sonuçlansın da bakalım ülkenin durumu çok karışık(!)" dedi. ben tepki veremeden kalakaldım tabi. o zaman anladım ki bu erkek milletinin hormonla ıvırla zıvırla işi gücü yok. ben istemiyorum demediği sürece bu çocuğa ben karar vereceğim. e heves de kaçtı tabi bu konuşmanın üzerine. ben yine duyguları bir kenara bırakıp mantığımı konuşturdum pekala. Ve sonuç: şimdilik(!) bir süre daha çocuk istemiyorum.

4. Kendimi bildim bileli sevdigim insanla birlikte en dogru zamanda olmasini istediğim sey. Ama bilin bakalim ne eksik. (gizlinot: Sevgilim var ama o ışık yok)

5. Hem totalde, (savaşlar,enerji kaynaklarının tükenmesi,nüfusun artması,ülkenin geleceği)

 hem bireysel, (nasıl iyi yetiştirebilirim,başına bi iş gelir mi,nasıl korurum,hangi okula gitmeli,sınavlara hazırlansın,iyi bir işi olsun vs..)

 Çocuk yapmak için mantıklı tek bir sebep bulamıyorum. Oturup aklı selim düşününce böyle bir işin içine girmek büyük delilik. Bir gün hormonlarıma yenik düşüp çocuk isterim diye çok korkuyorum