çocukluk travmaları

1. babam annemi nadide sultan ile aldatıyor sanıyordum:d o kadını çok kıskanır hatta ağlardım bu nasıl bi travma:d

2. Turuncu renkli calpol. (gizlinot: ateş düşürücü şurup )

Nasıl nefret ederdim nasıl anlatamam.. Şu an bunları yazarken bile midem bulanıyor, içim kalkıyor. Aksi gibi hep hasta olurdum ve hep zorla burnum tutula tutula içirilirdi. Onun kokusu öyle bir yerleşmiş ki beynime bazı rujların kokusu aynı ona benziyor ve kesinlikle kullanamıyorum. Ruj alırken ilk yaptığım şey koklamak. " ııyyy bu calpol kokuyor" diye rujlardan tiksinirken kimse beni anlamıyordu. Deli midir nedir ne calpolu? Diyen gözlerle suratıma bakıyorlardı. Hala daha bakıyorlar kimse beni anlamıyor :/

3. içinde 100000 oyun olduğunu iddia eden ama içerisinde epi topu 5 oyun olan atari kasedi (dolandırılma hissini ilk hissettiğim an)

pernseslerin iç çamaşırlı olduğu bir kağıt ve içerisinde giysi şeklinde dövme çıkan sakızlar, o giysileri çıplak prenseslerimize giydiriyorduk

birde kağıttan şebnem bebek, bende saplantılı takıntılı şekilde tüketme alma ve biriktirme arzusu uyandırıyordu. şimdi olsa varımı yoğumu koyar yine alır biriktiririm

4. süt mısır.

mahallemizin muhteşem kızları vardı bizden bir kaç yaş büyüklerdi, ama onlar çok güzel giyer ve ne isterlerse yerlerdi.

bir tanesi bir gün mısırı yerken ya düşürdü ya da birkaç ısırıktan sonra attı gitti.

tabi ki de yerden alıp yedim.

canım çok çekmişti, ama bir kere yaptım sanırım.

lükstü böyle şeyler (gizlinot: ya da biz baya fakirdik ), canım çekiyordu ne yapayım, şimdi ne zaman yesem her defasında o sahne canlanıyor gözümde.

5. çok var sanırım. ama hiç unutamadıklarımdan birisi de 4-5 yaşlarındayken babam beni iş yerine götürmüştü bir 5-10 dk yanımdan ayrılmak zorunda kaldı. orada birine emanet etti. kızım sen burada x amcanın yanına otur ben hemen geliyorum demişti. o gittikten sonra o adam beni yanına çağırdı kucağına oturttu. hatırlıyorum ipli beyaz bir bluz giymiştim. eliyle bluzumu araladı yukarıdan hani senin memişlerin de çıkmamış daha falan dedi. sonra korkup kaçtığımı hatırlıyorum. kimseye bir şey dememiştim o zaman keşke anlatsaydım ama çocuk aklı işte nereden bileyim. o adamı hala görürüm çok nadir de olsa ve aklıma hep bu olay gelir.

6. taciz. (bkz: türkiye'de çocuk da olamamak.)

7. aile içi taciz.

8. Editleyip bunu da eklemek istedim. 10-11 yaşımda falanım Bir akşam misafirlikteyiz. ne oldu hatırlamıyorum ama oradaki çocuklar yaramazlık yapıp sonra kavga etmiştik. Sonra babam beni o misafirlikte aldı başka odaya götürdü ve dövdü. Hayatım boyunca hiç bu kadar rencide olduğumu hatırlamıyorum. Gururumu kırmıştı resmen.

20 yaşımda, eğer çocuk sayılıyorsam ne güzel, sevgilisinin bana orospu deyip bunu babama dediğimde sevgilisinin inkar etmesi ve ikisinin beni yalancı çıkarması.

18 yaşımda benimle kavga ederken elimi sıkması ve artık ne yaptıysa ogünden sonra sağ elimi çok kullandığımda ağrı oluyor.

sağolsun kendisinden hatıra kaldı bunlar.

Büyük konuşmak istemiyorum ama ben çocuğuma bu ve bunlardan daha fazlasını yaşatmamak için elimden geleni yapıcam.

Bütün bunlardan sonra acaba ben kötü bir insan mıydım diye düşünüyor insan. Ama değildim sen hatalıydın baba.

9. saçma sapan, incir çekirdeğini doldurmayacak bir sebepten dolayı tokat yemek. bari mesele ciddi bir şey olsaydı... hala unutamamam yani, aklıma geldikçe sinirlenirim.

10. teyzemin torunuyla oynardık küçükken. ben 7 o 4 yaşındaydı.annesi beni sevmezdi pek teyzemin gelini yani. Neyse altı üstlü oturuyoruz bu arada. Bi gün okulumuz tiyatro günü düzenlemiş en güzel kıyafetlerimizi giyicez. Kuaföre gittik saçlarım yapıldı. kıyafetlerimi giydim.nasıl mutluyum belli değil. Okul dönüşü eve geldik hala çıkartmadım üstümdekileri saçlarım da yapılı öyle oturuyorum. Kuzenim çağırdı onlara indim sandım ki fotoğraf çekilicez hep beraber beni tebrik edicekler. Bu arada rolüm kül kedisi tam bi prenses gibi dolanıyorum ortalıkta. Sıçtılar günümün içine. kuzenim beni bir azarladı,bir bağırdı anlatamam. neymiş kızının yüzünü çizmişim öyle demiş. uykucu bana vurdu oynarken,yüzünü gösteriyor buramı çizdi diye. Sen benim kızımın yüzünü nasıl çizersin diye elini kaldırdı. ben tekim o sıra nasıl ağlıyorum. bunu yapan da teyzemin oğlu yani. Halbuki ben de çocuğum benim en güzel günüm geçmiş. o günü hala unutamıyorum.aramızda öyle bir şey geçmedi çok iyi anlaşırdık. O günden beri konuşmuyoruz o aileyle. Annesi neden böyle bir şey yapıp kocasını doldurdu hala anlam veremiyoruz. Travma sayılmaz tabi ki fakat o günün fotoğraflarına baktığım zaman hep o olayı hatırlıyorum korktuğumu,beni yalancı çıkardıklarını. neyse geçti gitti:)