1.
sevgili (yazar: purplecloud) uktesi olup, okuduğum gibi hiçbir kitabın ortasında olmamama rağmen beni germiş korku. hele o son 50 sayfa kafada sürekli "çok heyecanlı ne olacak acaba hadiii." ve "ama bitiyor bu. :(" çelişkisiyle geçer.
2.
Bu korku yüzünden bitirmediğim kitaplar vardır. Bir de dizi versiyonu var bunun, günde üç beş bölüm sömürerek izlenen dizinin son bölümünü izlemeye kıyamaz sürekli ertelersin o hikaye senin için hiç bitmesin diye. Sex and the city’nin filmlerini üçer kez izlemiş diziye ikinci kez baştan başlamamış olmama rağmen son iki bölümünü izlemedim henüz. Bu kez izleyeceğim ama.
3.
Bana ‘Kürk Mantolu Madonna’yı okurken olmuştu ...
4.
beni kitabı yarıda bırakmak ve başka bir kitabı okumaya başlamaya iten korkudur.
5.
bu korkuyu yaşamayan bilemez gerçekten. kitap okumayı seven insanların büyük kısmı bu korkuyu yaşar. okuduğunuz kitap su gibi akıyor, sizi hayattan içine çekecek kadar heyecanlıdır. tam aksiyonlu bir sayfa biter ve sakinlik dönemine girilir, o anda ya bu biterse ben ne yapacağım hissi içinizde vuku bulur. kitaba devam etsen bir dert etmesen bir dert. sonunu merak ettiğin için okumak istersin ama bitecek diye de üzülürsün bir yandan. insana o kitabı yarım bile bıraktırır. bir de bunun seri versiyonları var. seri okurken son kitaba başladığında daha en başında başlar o korku. tüm seriyi okumuşsun artık bitiyor. tabi o seriyi okumak kitap sayısına dek aylar yıllar bile sürmüş olabilir, ki harry potter serisini her kitabı çıktığında alıp okuyan biri olarak 17 yılını vermiş biriyim, son kitaba gelmişsindir ve aylarını yıllarını verdiğin bir konu bitiyordur. insanın yüreğine öyle bir oturur ki anlatılmaz yaşanır resmen.