öğrenci yurdunda ilk gece yapılanlar

1. Ablam ve babamla oldukça duygusal(!) bir vedalaşmanın ardından ağlaya zırlaya yurda girmiştim ve ilk işim büyük tuvaletimi yapmak olmuştu. O dokunaklı ambiyansta, hassas(!) ruh halinde ilk yaptığım şeyin bu olmasına hala gülüyorum. 

2. Başlık gülümsememe sebep oldu oysa ki hiç de güzel bir gece değildi ama şimdi düşününce yurt odamı özledim.

Üniversiteye bu sene başladım öncelikle. Ben trene iki koca bavul ve ağır 3 tane daha çantayla tek başıma binmiştim. Abim de aynı trene eskişehirden bindi ve birlikte gittik yurda. Yurt pislik içindeydi ve benim temizlik takıntım vardır. Abim geri döner dönmez ben temizliğe başladım. Dip bucak her yeri defalarca siliyordum ama sildikçe daha da iğreniyordum.

Birkaç defa çamaşır suyu kokusuna dayanamayıp dışarı çıkmam gerekmişti. Neyse sonra iyice geç bir saat olduğunda temizliği bıraktım ancak daha günlerce devam edeceğini biliyordum.(gizlinot: Sadece kendi tarafımı temizlemem 3 gün sürdü.)

Temizliğin daha başında olduğum için bavulları açmak ya da yatağımı yapmak istememiştim. Yataktan çok iğreniyordum, uyumamayı düşündüm ancak çok yorgun olduğum için dayanamadım. Bavulu biraz aralayarak bir çarşaf buldum, onu yatağa serdim. Öyle yastık falan olmadan uzandım uyumaya çalıştım ama oda çok soğuktu, üstümde de sadece ince bir tişörtle tayt vardı. Trenle geldiğim için yanımda yorgan da getirmemiştim zaten. Bavuldan elime ne geldiyse üstüme geçirdim. sanırım 2 tane kazaktı. Ona rağmen üşümeye devam ettim. Uykuya daldıktan sonra bir iki defa üşüdüğüm için uyanıp odada dolaşarak ısındım. Bu arada ağlamaya başladım. Sebebi odayı temizlesem de pis olduğunu düşünmem,çok üşümem, o yatakta yatmak zorunda olmam, o dönemde bir sağlık sorunumun olması ve hareket ettikçe canımın acıması, temizlik yaparken karşılaştığım arı ölüleri(gizlinot: böcek fobim var, arıları görünce kalbim çarpmaya başlamıştı zaten) ve çok yorgun olmamdı.

Yani öyle evden,şehrimden ayrıldım diye ağlamadım. Tam tersi bunlardan dolayı çok mutluydum ama temizlk takıntısı olan kişilerin anlayacağını düşünüyorum.

Temizlik ve eşya alışverişim bittikten sonra yani 3 gün sonra her şey çok güzeldi. Çok iyi kişilerle tanıştım.

bu hikayedeki hatalar: arabamız olduğu halde trenle o kadar işkence çekmiş olmam. Babam niye trenle gönderdim diye üzülmüştü sonradan, zaten aceleden ona sarılamamıştım bile istasyonda.

O aylarda Ankara'nın deli gibi sıcakken geceleri buz gibi olması. İlk geceden sonra hiç öyle üşümedim yurtta ama o gün cidden çok soğuktu. Ah be Ankara bu dengesiz havalarını bile özledim.

Yurt temizliğini bitirdikten sonra geçirdiğim 3 gün çok güzeldi, özellikle tanıştığım bir kişiyle geçirdiğimiz ilk günü tekrar tekrar yaşamak istiyorum. Kampüsü o kadar özledim ki...

3. Ağlaya ağlaya dolabıma çamaşır yerleştirmiştim. Allah'tan oda arkadaşım henüz gelmemişti de rahat rahat ağlayabilmiştim. Şimdi gitsem göbek atarım.

4. Huzurla yatmak.. Oda arkadaşım birkaç gün geç gelmişti. O sınav stresinden, baskıdan sonra öyle iyi gelmişti ki bana o dinginlik. Keşke o ilk geceye dönebilsem (gizlinot: 😪)

5. babam getirmişti beni yurda, ilk gelen bendim. kayseri asla bilmediğim bir şehirdi. babam saat 6 gibi bırakmak zorunda kalmıştı beni, sonra otobüse binip gitti. sonradan annemin anlattığına göre eve dönünce ağlamış saatlerce...

ben de o gece çok ağlamıştım çünkü yepyeni bir hayattı. korkuyordum, bir sürü endişem vardı. şu an mezunum. şimdiden özledim aslında üniversiteyi.

6. Herhalde en güzel günler ilk günlerdi,üniversiteye başlamadan gruplardan tanışmıştık.İlk birkaç gün birbirimizin odasında geceye kadar kalıyorduk.Sonra o gruplar dağıldı ben de yurttan ayrıldım zaten.

7. ailemle hiçbir problemim olmamasına ve onları çok sevmeme rağmen, adımımı attığım an dünyalar benim olmuştu. artık kendi başıma olacağım düşüncesiyle içim içime sığmamıştı. hala her aklıma geldiğinde aynı huzuru yaşarım, keşke o güne, o ana dönebilsem.

8. acı tecrübelerimi yaşayacagımı bilmediğim o ilk gece.. çok fenaydı. Annem kapıdan beni teslim etmişti. Güya kız yurdu ya hani, babamı da almamışlardı içeri (bir kaç hafta sonra milleti sevgilisi bırakıyordu içerideki danışmaya girene kadar) babam " eh o zaman ben anneni bekleyeyim, sende kendine dikkat et." demişti.

annem beni bıraktığı andan sonra benden önce gelen oda arkadaşlarım hemen kaynamış, bana uzaktan yargılayıcı bakışlar atmışlardı. onlar şehrin diğer ilçelerinden kalmaya gelmiş bir nevi istanbullulardı. Bense istanbul'a kilometrelerce uzakta, bilmediğim şehre gelmiştim. Gidip hemen 1 paket sigara almıştım. o günden sonra her gün biraz daha güçlendim.

başlığı ilk okuduğumda değilde şimdi yazarken duygulandım.

9. 2014 Vezneciler kyk.. dedem bıraktı beni yurda vedalaşırken hüzünlendim ağladım ilk gece ise fosur fosur uyudum eşyaları yerleştirip. 

10. O gün yurtta az sayıda yastık nevresim varmış. Ben gidene kadar da bitmiş. Görevli ablalar kalmadı yarın gelcek demişlerdi. Valizimden giysilerimi çıkarıp yastık yapıp üstüme de uzun hırkamı örtüp yatmıştım. Benden sonra giriş yapan oldu mu bilmiyorum. Varsa O da güzel sövmüştür eminim.