1.
Fırından çıktıktan sonra üstüne süt ve kakaolu karışımla yapılan şerbet döküldüğü için ıslak ve inanılmaz güzel olan kek türü.
Üstünde dövülmüş fındık, yanında da bi parça sütlü dondurma olursa tadından yenmez.
Ukte: (yazar: femme) =)
2.
big baker'ın nasıl yapıldığını iyi bildiği kek.
3.
içinden ayrılan yumurtalı karışımın, fırından çıktıktan sonra üzerine dökülmesini (gbkz: sevmediğim) kek. ayrı bir kapta; süt, şeker, yağ ve kakao karışımından yapılmış sosunun üzerine dökülmesini daha çok seviyorum ben. eritilmiş çikolata da şöyle bir üzerine dökülürse şahane bişiy oluverir.
4.
Islak kek yaparken sutlu kakaolu ayri bir sos hazirlanip kekin ustune dokulur. Sosun, kek hamurundan ayrildigini bilmeden yedigim islak kek yuzunden gastroenterit oldugumdan bu konuda cok hassasim.
5.
lezzeti başka bir boyuta taşımak için yarım kupa kadar filtre kahve veya instant kahveyi kek hamurundan ayırdığınız sosa ekleyerek çok kısık ateşte pişirebilirsiniz. (gizlinot: ocak kısık olmalı yoksa yumurta pişebilir..) bunu tamamen deneysel çalışırken keşfetmiştim, böylece hem çiğ yumurta yiyormuş hissine kapılmıyorsunuz hem de o hafif kahve tadı ve kokusu keke inanılmaz yakışıyor.
6.
Annem yıllar önce bir ıslak kek yapmıştı, olağanüstüydu her şeyiyle. Yıllardır onu ariyorum, gördüğüm her tarifi deniyorum. anneme soruyorum, asla tam tarifi hatırlamıyor böyle böyleydi diyor, margarin koy, bu sefer yumurtayı azalt, kakaoyu çoğalt, sosu baştan ayır, sosu ayrı pişir... hiçbir şekilde o olmuyor. Bugun yine soru cevapta biri sormuş verilen tariflerden birini denedim hayır olmadı, yine olmadı. Resmen hayat motivasyonum doğru ıslak keki bulmak oldu. Biliyorum bir gün birini yiyeceğim, işte bu diyeceğim ve o gün tüm ailede her yıl davulla zurnayla kutlanacak
7.
Sosun kek hamurundan ayrılıp yapılmaması gereken tatlı. Arda başkanın da dediği gibi, sosun içinde çiğ yumurta, un falan var ya. Aşırı mantıksız. En güzeli sosu ayrı pişirip soğuk sosu sıcak keke dökmek.
8.
asla yeterince ıslatamadığım kektir kendisi. onlarca tarif, sıfır başarı.
9.
İlk kez 8 yaşında apartmanımıza yeni taşınan komşumuzun evinde yemiştim ama nasıl yemek tabağı bitirip bitirip mutfağa gidip tekrar tekrar istemeli yemekler. Ki ben açlıktan ölürken önüme yemek konmadıysa isteyen biri değilim, yetiştirilme tarzım buydu sanırım hala ortak tabaktan ikinci kaşığı servis tabağına alamayan (çekinen/utanan, bilemiyorum.) ben, o gün galiba tepsinin yarısını tek başıma bitirmiştim. Eve inince kus kus kendime zor gelmiştim. Anneme yemin ettirmiştim kusana kadar yemiş demesin diye aksjsjd. Hala da çok severim çok da güzel yaparım ama hiçbir şeyi o kadar yememem gerektiğini biliyorum artık.
10.
asla yapamadığım olay başlı başına "kek"dir ıslağını hiç beceremem herhalde