42 beden

1. kumaş pantolonların istediğim gibi durmamasına sebeptir. etekler de nedense daha kilolu gösteriyor. oldukça can sıkıcı bir beden numarası.

2. karantinanın bana hediyesi(!). karantinadan önce aldığım 38 beden kıyafetlerim kilo vereceğim günü bekliyorlar dolabımda

3. Kimi için mutsuzluk sebebi iken kimi içinse mutluluk sebebidir. Kişinin nereden baktığına bağlı değişir.

Misal; bir dönem neredeyse 48 bedene çıkmak üzere olan ben, halimin farkına varıp gidişata dur deyip de 42 bedene inince mutlu olmuştum. Ama 38 beden olduğum zamanlar da vardı halbuki. O zaman da 42 beden giymeye başlamak mutsuz etmişti beni. Sanırım 42 beden eşik gibi bir şey. Üstüne çıktın mı kopup gidiyorsun. Artık aldığın kiloları görmez oluyorsun. Bir kere 42 beden oldun mu artık 44 de 46 da aynı geliyor sana. Bir kere kendini salarsan daha büyük bedenlere "merhaba" demiş olduğunun da farkında olamıyorsun. Sonra bir gün fotoğraflarda kendini görüyorsun ve gerçekler bu kez sana "merhaba" diyor ve sen asıl o zaman anlıyorsun kilo almış olduğunu, ne kadar değişmiş olduğunu. Üstelik bu değişimden de zerre memnun olmuyorsun...

O yüzden tehlikeli bir eşik aslında. Dikkatli olmak gerek. Geri dönüşü 44 beden ve üstüne göre daha kolaydır. Hedefim 38 beden olmak tekrar. Evde sporla olabilir miyim bilmiyorum. Çünkü bir heves spora başlıyorum 2-3 gün yapıyorum ardından bırakıyorum gidiyor. Hareketsiz durdukça da tehlikenin gelmekte olduğunun farkındayım.

Her şeyin farkında olup da hiçbir şey yapmamak berbat bir şey!

4. herkes için farklı tabii ama benim terk ettiğim için oldukça mutlu olduğum beden.

5. Hayatımın büyük çoğunluğunu geçirdiğim ancak bana asla yakışmayan beden. Uzun bir çabanın ardından kurtuldum bu bedenden. İyiki de kurtuldum.