1.
"Hülasa, hayat dar, fakat tabiat geniş ve munisti." diye bir söz geçer Huzur'da. aklıma kazınmıştır.
2.
kendisiyle tanışmamız lise birinci sınıftayken oldu. Huzur kitabına başladım ama nasıl akıyor nasıl içine alıyor bir kitaptan bu kadar çok etkilenmemiştim. zaten karakterler arasında bir bağlantı var ama daha yakından ve uzaktan birlikte bakınca hepsinin aslında bir kişinin farklı yönleri olduğu fark ediliyor. benim çocukken hayali arkadaşım olmadı ama lisede oldu o da ihsandı. ben kendimi zaman zaman nuran zaman zaman ihsan zaman zaman suat gibi hissederken hep ihsanı yanımda oturmuş hayal ederdim. kitabı defalarca okudum. tanpınarın sembolik ifadelerinin kurduğu benzerliklerin hayranıyım. turuncunun tatlı bir tadı olduğu şarkının yeşil renkte olduğu gibi benzerlikler. mesela çocuk cıvıltılarını kırılmış aynada yansıyan güneş ışığına benzetmesi en çok hoşuma gideni ki unutkan benim bile aklında kalmışbu benzetme.
saatleri ayarlama ensititüsü ise türkiyeyi ne kadar iyi anlayıp ne kadar iyi resmettiğinin göstergesi. kitabı bi okuyun ve devleti insanları gözlemleyin biz o dünyayız ve hala daha aynı şaşırtıcı bir şekilde. tanpınar ise bunları seneler önce söylemiş.
en çok sevdiğim şiiri ne içindeyim zamanın şiiri. bu şiir içimde yaşadığım o boşlukta yüzme hissini (bkz: derealizasyon ) o kadar güzel anlatmış ki.
bu arada şu zamana kadar hep suatlarla ilişki kurdum.(çünkü meraklı bir çocuk gibi korkusuzca dalıyorum belaya aferin bana) acaba ihsanla ne zaman karşılaşacağız?
reliberum
uraharakisuke