1.
önce neden doyumsuzluk ve tatminsizlik yaşadığınızı fark edin. (no: (no:4221))
2.
Tatmin olunmayan şeyin alışveriş olmadığını kabullenmek ilk ve en önemli adım bence. Bir pudradan memnun kalmamak onun üzerine 10 tane daha pudra almanın açıklaması olamaz. Esas sorun neyse onun üzerine gidilmesi gerekiyor. O zaman zaten alışveriş çılgınlığı, aşırı yeme, gece sabahlara kadar oturma gibi şeylerin hepsi bir düzene giriyor.
3.
bir tane anne/abla/ev arkadaşı'nız olsun. hevesle alıp "baağk ne kadar güzel de mi" dediğiniz şeye "bu ne yaa saçma sapan" gibi tepkiler versin. etrafınızda makyajdan anlamayan insanlar olsun. erkek arkadaşınız anlayışlı olduğundan onu watsons'a çekerken artık utanın. böyle böyle laaps diye kurtulursunuz. başlamadan biter.
4.
Aklınızdaki şey rimel, ten urunu gibi bir şeyse farkı anca kendinizin fark edeceğini dusunuyorum, bu sizi durdurabilir belki.
İkincisi de çok saçma belki ama yiyecek bile olmayan bir şeye nadir bulunan bir şeymiş gibi çok para verdiğinizi dusunmek.
Örneğin kapatıcı varken yine almaya kalkıyorsanız, diğer insanların ne kadar iradeli olduğunu, kendinizin niye tutturduğunu sorgulayabilirsiniz.
Elimde essence pigments diye bir urun var. The balm mary lou yerine kullanıyorum. Bakalım kendimi tutabilecek miyim. Artık abuk subuk şeylerden kartımı şişirmeye utanıyorum.
5.
basit ama işe yarayan bir yöntem de: almaktan vazgeçtiğimiz ürünlerin fiyatını not almak
birkaç ürünü alt alta yazınca ortaya çıkan meblağı görmek, bundan tasarruf ettiğimizi düşünmek alışverişten daha tatmin edici olabilir.
benim -sadece bu hafta- almaktan vazgeçtiğim ürünler ve fiyatları:
(gbkz: clinique all about shadow 8'li far paleti) - 150
(gbkz: nars satin lip pencil lodhi) - 75
çok benzeri bende olan mango çanta - 120
en fazla bir iki kez giyeceğim herry kloş etek - 120
ufak tefek şeyleri de yazınca 500 tl'yi geçiyor ve bir hafta için çok iyi bir tasarruf olduğunu düşünüp huzur buluyorum :)
yalnız yazarken fark ettim eteği aklımdan pek de çıkaramamışım :(
6.
Bu urun benimle eve gelmeli mi diye düşünmek.
7.
Tatminsizlikle ilgili fikrimi önceki girdimde belirttim. Bu söyleyeceğim bir alışverişten az hasarla kurtulma yöntemidir. Ne yapıyoruz? Kredi kartı kullanmıyoruz.
Kredi kartının varlığı sayesinde dolaylı yoldan ekmek parası kazanan bir insan olarak şunu net bir şekilde söyleyebilirim ki maaş kartımı kullanmayıp sadece kredi kartına abandığım dönem borç içinde yüzüyordum. Çünkü bir defa taksit yapınca çok ucuza geldi gibi düşünülüyor yada şimdi aldım daha 1 ayım var ödemek için gibi algılanıyor. Halbuki nasıl olduğunu anlamadan ona taksit buna taksit derken her ay ödemeniz gereken sabit bir yüklü tutar yaratmış oluyorsunuz. Ödemezseniz de işin sonu mahkemelerde sürünmeye kadar gidiyor.
Banka hesabına bağlı kart ile alışverişte ise o hesaptaki para kadar alışveriş yapmayı ve limitler içinde kalmayı öğreniyorsunuz. Maaş yattığı an sabit masraflar çıktığında elinizde ne kaldıysa onun ötesi yok. Bu parayla ister yiyecek bir şey alır aç karnınızı doyurursunuz, ister 500. Kapatıcınızı alıp ay sonuna kadar yorganları yersiniz. Özgür irade genelde yiyeceği seçiyor kişisel deneyimlerime göre ve paranız az az da olsa birikiyor.
8.
(yazar: pinar)'ın (no: (no:31471)) nolu girisini okuyabilir, bu konuda gaza gelebilirsiniz.
alakalı: (bkz: tüketim toplumu)
19 ekim 2014 11:26
19 ekim 2014 11:26
9.
alışverişe gitmeyin asdfghjk ben öyle yapıyorum valla :D ama diyelim ki gittim yanıma kredi kartı almıyorum, nakit verirken de içim cız ettiği için mağazalardan genelde bir şey almadan çıkıyorum. ama mesela kartsız gezinirken ihtiyacım olan çok güzel kıyafet vs. gördüm. onu aklımda tutup başka gün gidiyorum mağazaya ve aklımdakini alıp çıkıyorum mağazadaki diğer ürünlere bakmadan. alışverişin sonu yok aga bir şekilde cüzdanı kapalı tutmak lazım
10.
Alisveris yapmamak.evet cok guzel kafa dagitiyor,mutlu ediyor tamam da artik aldiklarim da kafami kurcalamaya basladi.ay bunu almasa miydim,yok sunun diger rengini mi alsaydim,sunu almadim bak icimde kaldi falan filan onceden aldigim bir rimelle mutlu oluyordum kozmetige merakim artinca ciddi bir doyumsuzluk basladi.duzelene kadar yapmamak en iyisi.