ayıp olmasın diye yapılan şeyler

1. Hiç ilgilenmediğimiz bi konuyu dinliyo gibi yapmak

2. bayramda hoş olmayan şekeri benden önce bikaç kişi "yok almıyım" dediyse mutlaka o şekeri alırım. (gizlinot: benim kibarlığım bu kadar )

3. insanın kendini ciddi manada zorlayarak yaptığı bir eylemse ve aradan belli bir zaman geçtikten sonra "canıma tak etti" bahanesiyle bilmemkaç derece bir dönüş sergileniyorsa; ayıp olmasın diye yapılan en büyük ayıptır benim gözümde.

o yüzden bırakın ayıp olsun ama gerçek olsun. tabii ayıbın ne olduğuna göre de değişiklik gösterir.

bahsettiğim görüş ciddi ayıplarda geçerli. onun haricinde çok ufak konular için güler yüz sergileyip karşıdakini kırmamaktan kimseye zarar gelmez diye düşünüyorum.

4. Genelde misafirlikte ikram edilen yemeğin, tatlinin ıvır zıvırın tabakta bırakılması ayıp sayıldığından küçükken annem bana kaş göz tehdidi ile nefret ettiğim yiyecekleri az yedirmedi.

Zaten çok yemek seçen bir insan olarak artık kesinlikle ayıp olmasın diye sevmediğim şeyi yemiyorum. Açık açık ben yemem teşekkürler diyorum yada çok çok az alıp üstüne baharatı basıp su ile falan kaydırıyorum boğazımdan. Maksimum yapacağım bu oluyor yani.

Ayıp olmasın diye insanların sözünü kesmeden anlattıkları saçma şeyleri dinleyebiliyorum ama. O anda bambaşka şeyler düşünerek tabii ki.

5. Zayıflamış mıyım diyenlere "aa tabi şurdan vermişsin" diye bir yer sallamak mesela. Yani zayıflamadın desem üzülecek boşver be azıcık yüzü gülsün

6. okuldayken, hoacaya ayıp olmasın diye ders dinlemek yada okula gitmek. ne bileyim. biz onlara ayıp olmasın diye uykumuzdan feragat ederken, onlar ayıbın alasını yapar, sınavlarda hiç acımazlardı. bir de en nefret ettiğim cümle. ayıp yatakta olur. yürü git allasen.

7. Yolda, toplu taşımada bir arkadaşınızla karşılaştığınızda en sevdiğiniz şarkıyı durdurup kulaklığı çıkarmak, onunla muhabbet etmektir.

8. ikram edilenleri yemek, çok zorlanıyorum bu konuda.heleki tadını beğenmezsem midem dayanamayacak noktaya gelene kadar yiyorum ayıp olmasın diye.şansım varsa bitiriyorum.

9. Çok var ama özetle örf/adet/gelenek/görenek başlığı altında toplanmış olan bazı şeyleri sırf anne-babamın hatırına yapıyor, ya da en azından uyum sağlıyor, olay çıkarmıyorum.(gizlinot: bazıları cidden çokk saçma olabiliyor)

Bazen milletin ağzına laf vermemek, göze batmamak için yapılanlar da buna dahil ve yine anne-babam için zira bana göre kim ne derse desin.(gizlinot: kaldı ki elalem-ne-der'cilikle hiç bir yere varılmaz, aksine gittikçe geri gidilir)(gizlinot: böyle söyleyince çok aykırı bir tipmişim gibi oldu ama alakası yok tabi(:)

Örneğin toplumumuzdaki kadın-erkek rolleri, erkek egemen toplum diyeyim, siz anlayın süslüler...

Edit: somut bir örnek vermek adına ilk aklıma gelen şey, misafir gelince hizmet edenin hep ev nüfusunun kadın kısmı olması ve babamı geçtim, bazen erkek kardeşime de misafirmişçesine servis yapmam/yapılması. İki çay getirmenin hesabını tutmuyorum elbette, kaldı ki normalde sevdiklerime hizmet etmeyi de severim ama bu başka bir şey...

10. "sen ye!" "sen ye!" diyerek herkesin bir ayıp olmasın mantığına bürünüp "ben çok yedim" ya da "vallahi doydum" şeklinde eşlik eden cümlelerle son kalan yiyeceğin mundar edilmesi.