1.
-aşırı spor yapmak, kas kaybına sebep olmak
-cardio yapıp durmak
-diyet ürünleri kalorisi az olduğu düşünülerek homidi gırtlak yemek
-herbalife gibi abudik gubidik şeylerle kilo vermeye çalışmak
2.
sadece kalori hesabı yaparak ve düşük kalorili beslenerek yağ yakabileceğini sanmak. bunun için besin değerlerine bakmak lazım ne kadar protein karbonhidrat yağ vs içerdiğine bir de kadınlar yapısal olarak zaten düşük kas oranına sahip bir de üstüne düşük kalorili düşük proteinli bir beslenmeyle ve sadece cardio ağırlıklı spor yapıldığında varolan kas kütlesini de zamanla kaybedip bu sefer zayıf ama sıkı durmayan yağlı olan poposu aşağı düşmüş bir fizik kaçınılmaz.
3.
"kahvaltıyı atlamak" ve "ara öğün yapmamak" değildir! her vücudun ihtiyacı, kendini bulduğu düzeni farklıdır. herkesi bin tane ara öğünle zayıflatmazsınız. aynı kişinin elinden çıkmış gibi duran onlarca diyetisyen listesi gördüm. on yıllardır insanlar "diyetisyene gittim kilo veremedim" diyip duruyor. şu salak listeleri yaparken kimse "kaçta uyanırsın, hayat düzenin nasıl, ne kadar sürede acıkırsın, yeme düzenin nasıl" diye sormuyor. sonucunda aç kaldıkları için, sürekli kan şekerlerini yükselttikleri için yeme atağına sürüklüyorlar insanları.
kendinize "ben nerde hata yapıyorum?" sorusunu sorarak bu başlığa girdiyseniz size tek tavsiyem vücudunuzu dinlemeniz. sezgisel beslenme saçmalığından bahsetmiyorum. (kilo vermek istiyorsanız canınız tatlı istedi diye her gün tatlı yememelisiniz, şekere bağımlı olabilirsiniz.) beden olumlama da kasmayacağım. (siz de biliyorsunuz ki yağlı bel bölgesi sağlıksızlık belirtisidir.) yalnızca bir bakın bakalım, dolu dolu sağlıklı beslenerek masadan kalkınca kaç saat dayanabiliyorsunuz. iki öğününüz arasında kendinizi halsiz hissetmiyorsanız, boş yere ara öğün yapmayın. uyandıktan sonra öğlen bire ikiye kadar kahvaltı yapma huyunuz yoksa, acıkmıyorsanız sırf diyetisyenler kahvaltı yapın dedi diye sabahın köründe o masaya oturmayın mesela. vücudunuza ihtiyacı olan besini, sağlıklı olanı verdiğinizde zaten olması gereken (yani zayıflık değil, sağlıklı olan) gerçekleşecek.
asıl hata diyet yapmaktır. vücudu ufak zevklerden tamamen mahrum edip yemek yemeyi işkenceye çevirmektir. kimse bu şekilde başarıya ulaşamaz. o izlediğiniz youtube videolarındaki insanlar o kiloları anlattıkları düzene uydukları için değil, vücutlarının o düzene ihtiyacı olduğu için verdiler. o yüzden sizde işe yaramadı.
vücudu strese sokmayan şey işe yarayacak olandır. (paketli gıdalar, tatlılar vücudu strese sokanlardan. koca bir porsiyon sağlıklı atıştırmalık yiyip de mide ağrılarından yerlerde yuvarlananı duymadım. ama ne zaman aburcuburlu film gecesi yapsam şişkinlikten uyuyamam. yani neymiş vücudu strese sokmayan şey en sevdiğimiz cips demek değildir) gördünüz duyduğunuz beslenme düzenlerini deneyin tabii ki ama bunu uzun tutup hayatınızı cehenneme çevirmeyin. aç kalmayın. size uymadıysa yolunuza devam edin.
ben kesin yargılardan nefret ediyorum. sırf kahvaltı en önemli öğün dediler diye iğrenerek kahvaltı yaptığım günlerden nefret ediyorum. 3 kez ara öğün yapıp tüm gün dolu mideyle gezmekten nefret ediyorum.
kolay olan doğru olan olacak. amaç sağlıklı olmak olduğunda zararlı olanın ne olduğunu zaten biliyorsunuz. fanusun içinde yaşamıyoruz sonuçta. yemeği ödül haline getirmeyin. 10 gün aç kaldım tatlıyı hak ettim demeyin. hakkı sizden kim almış da hak edesiniz? ben sağlıklı olmak istiyorum, zaten 2 gün önce tatlı yedim ve şu an yemesem de olur diyin mesela. dün hamburger yedim bugünü hafif geçireyim diyin. midem kazındı akşam yemeğine 2 saat var bi yoğurt bi meyve yiyeyim diyin. bir başka gün hiç iştahım yok bugünü tek öğünle kapatayım diyin. suçluluk hissetmeden burma kadayıfları afiyetle yiyin. o kibrit kutusu peyniri yiyecekseniz zevkle yiyin!
o gördüğünüz yiyip yiyip kilo almayan arkadaşınız görmediğiniz her anı da aynı şekilde yiyerek geçirmiyor olabilir. eskiden her sene 10 kilo alıp 10 kilo verirdim. şimdi çok stresli ya da yemek seçme şansım olmadığı zamanlarda (uzun süre dışardan yemek zorunda kalabiliyorum ve ev yemekleri kötü geldiği için fastfood istiyor canım ya da aşçılık okulunda kızartmalar konusunu işliyoruz ve 1 hafta boyunca karnımı böyle doyuruyorum mesela) max 3 kilo alıyorum. ama yiyorum. vallahi billahi yiyorum. hiçbir teklifi geri çevirmiyorum. sadece yemek planı yaparak görüştüğüm arkadaşlarımın gözünde sağlam da yiyorum. kilo almıyorum çünkü deli gibi yediğim günün ertesi gün bin pişmanlıkla kendimi aç bırakmıyorum ve kendi başıma kaldığımda atak yaşamıyorum. ertesi günü tek öğünle geçiriyorsam midem önceki günden dolu olduğu için, canım istemediği için yemiyorum. yememeliyim dersem bir sonraki gün eve cipsle kekle dönerim biliyorum bu hep böyle olurdu. ye-kendini aç bırak-kendine acı-ye döngüsünü kırmanın tek yolu bu ve inanın bu yol çok güzel.