bir istanbul masalı

1. zengin çocuk, fakir kız aşkı ve çirkin ördek yavrusundan prensese dönüşen esas kız gibi filmlerde yüzlerce kez rastladığımız bir konuyu Güçlü oyuncu kadrosuyla, çok da güzel işleyen ve bana lise yıllarımı hatırlatan dizi. (gbkz: çetin tekindor), (gbkz: arsen Gürzap), (gbkz: vahide perçin), (gbkz: altan erkekli), (gbkz: Mehmet aslantuğ), (gbkz: ozan güven) ve (gbkz: ahu Türkpençe) gibi birçoğu tiyatro kökenli ve usta oyuncuların olması nedeniyle çoğu kişi gibi severek izlemiştim ben de. Pazartesi geceleri biraz da ders çalışmaktan kaytarma nedeniydi arhan kardeşleri izlemek. Özellikle Mehmet aslantuğ'a (gbkz: sıcak saatler)'den beri zaten hayranlık duyan biriydim, selim arhan rolüyle bu hayranlık iyice tavan yaptı tabii.

bugün bile (gbkz: kıraç)'ın yaptığı dizi müzikleriyle hatırlıyorum mesela diziyi. Dizideki sahneler, o anda Çalan müzikleri akla getirip, İster istemez gözümde o şekliyle canlanıyor, o kadar işlemiş demek ki. Hatta o dönem dizinin etkisiyle herkesin telefonu (link: http://youtube.com/watch?v=OmiJQIhG3pU şu ) melodiyle çalıyordu, polifonik melodilerin zirve yaptığı zamanlar tabii (gizlinot: swh )

Bu arada (link: http://youtube/watch?v=7XqStXBpnPc olur ya) ne güzel bir şarkıydı. hala ilk günkü gibi dinlenen, diziyle bu denli örtüşen dizi müzikleri yapma konusunda kıraç çok başarılıydı bence.

Ukde: (yazar: kullaniciadim ) :)

2. korkunçlu türk dizilerinde yapılan klişe tiplemelerin aksine, içinde maskülen bir gay karakter barındıran dizi. Karakter; başroldeki selim bey'in (gizlinot: mehmet aslantuğ ) şirketteki en yakın arkadaşıdır, emre karayel tarafından başarıyla canlandırılmıştır.

Yıllar yıllar sonra çekilen günümüz türk dizileriyle kıyaslanınca insanı derin düşüncelere gark eder.

3. Özellikle 2000'li yılların ruhunu ve o dönemi tekrar hissetmek için ara sıra izlediğim eski bir dizidir kendisi. Fakat o yılları en iyi yansıtan dizilerden biridir ve oyuncu kadrosu şahanedir. Bu diziye bakınca günümüz yapımlarının hepsinin çöp olduğunu çok net anlayabilirsiniz. Oyunculuklar çok doğal ve başarılıydı.

Aslında temelde zengin-fakir olgusunun etrafında şekillenen klişe bir senaryoya sahipti ama gerek oyuncu seçimleri gerekse dizinin havası bu klişe senaryoyu hiç göze batırmadan keyifle izletiyordu insana. Bence sınıf ayrımını çarpıtmadan ya da abartmadan olduğu gibi yansıtmışlardı. Şimdiki gibi zenginleri kötü ve iğrenç, fakirleri ise melek gibi gösterme gayreti taşımıyordu. O dönemin genç kızlarının çoğu selim'e aşıktı (gizlinot: swh)

Tabii dizide maskülen gay bir karakterin olması ve bu karakterin ön plandaki bir rolde olması da diziyi özel kılan bir başka ayrıntıdır. Bu günümüzde hiçbir yapımcının cesaret edemeyeceği bir şeydi ve o zaman bunu yapmışlardı. tabii saçmalıklar da yok değildi. Birincisi aşırı zengin bir ailenin iki oğlunun da aynı anda hizmetçinin kızına aşık olması başlıbaşına saçmalık zaten ama göze batmıyordu en azından. Ramazanda oruç tutanın tuttuğu, tutmayanın da rakısını içtiğini gösteren sahneler vardı. En yakın arkadaşına gay olduğunu açıklayan karakter sevgi ve anlayışla karşılaşıyordu. Kavga, dövüş, nefret, kin yoktu. Nitekim ben bu diziyi seviyorum, sırf eski istanbulu görmek için bile olsa açıp izliyorum bazen.

4. bu dizinin jenerik müziği beni inanılmaz mutlu ediyor sebebi küçükken annemle birlikte izlememdi galiba. 5 yaşıma dair hatırladığım tek şey bu dizi ve müzikleri olabilir sjjs arada hala açıp dinlerim.