1. Tırnak kenarlarındaki eti yeme şeklinde kısaca tanımlanabilecek dermatolojik-psikolojik bir hastalık.
Bir zamanlar ben de bundan muzdariptim. Böyle tırnak etlerini kemirip kopartiyordum canım acısa bile kendimi durduramiyordum. Çok aşırı derin zarar vermedim neyseki ellerime ara ara kanatmak, bir kaç kez de iltihaplanması dışında. Fotoğraflara bakınca korkunç manzaralar gördüm.
Nasıl başladım ne tetikledi bir fikrim yok ama aşırı heyecanlandığımda, streslendiğimde ellerimi farkına varmadan yemeye başlıyordum. Babam sürekli uyarirdi ellerini çek ağzından diye, o zaman idrak ediyordum. Bazen soru çözerken testi falan bırakıp ellerimi yemeye odaklaniyordum bir süre sonra. Dışardan ne kadar tuhaf bir görüntü olduğunu da başkasında görünce farkettim yani. Kendini engellemeye çalışıyorsun ama bir yandan da içten içe zevk alıyorsun.
Okb ile ilişkilendiren kaynaklar var ama kanıtlanmış bir bilgi değil henüz.
Ben yemeyi dişlerim yamulmaya başladığında terketmeye başladim. Yemeye başladığınız ani farketmiyorsunuz ve hadi şimdi etlerimi yiyim gibi istemli bir davranış olmadığı için de başka uyaranlarla farkına varıyorsunuz. Ben dişlerim zorlandığı ve agridigi için farkına varıyordum mesela.
Önüne geçmek için de kötü tadı olan caydırıcı şeyler sürmek eldiven takmak gibi yöntemler var. Benim ekstra önerim tırnak etlerinizi nemli tutmaya özen göstermeniz. Çünkü kuruluk da o yolma işini kolaylaştırıyor. Onun dışında kalıcı bir tedavisi yok bildiğim kadarıyla.
Bir şey daha anlatayım. Bindigim bir otobüste şoför de zannedersem bu rahatsızlıktan muzdaripti ve yol boyunca son sürat etlerini yedi, yemeye çalıştı. Trafiğin içinde düşünün yani. Engel olamiyor resmen. Acaip korkmuştum kaza yapacak diye. Bu da böyle bir anımdır.
Ukte: (yazar: sutlukahve)