1. ne çok izlerdik dediğim, şimdilerde hasretle andığım dizi.
bizim tarafların insanını ilk kez tv'ye taşımasından mı, yoksa çok sevdiğim erdal özyağcılar'a bizim şiveleri tavırları çok yakıştırdığımdan mı bilmiyorum ama yeri bende çok ayrıdır. tam balkan kızıyım, babam üsküp doğumlu, babamın ailesinde arnavutça hala konuşuluyor. babaannem ve dedem abilerini, yengelerini, bir çok akrabasını ve baba evlerini 98-99 savaşında kaybetti. hala orda yaşayan akrabalarımız da var. hiç gitmek kısmet olmadı ama görmeyi çok istiyorum.
elveda rumeli bana şu an daha da çok şey hatırlatıyor. yayınlandığı dönem hayatta olan ama şu an aramızda olmayan babaannemi, mori deyişini, bembeyaz mermer gibi tenini, böreğini..
ukte doldurayım derken hüzünlenmek isimli girdimi okudunuz. sevgiler.
ukte sahibi pink jedi
marlasingersays
uyusukpanda