geceye şiir bırak

356. Herkes fazlasıyla sever seni

Ben eksiğinle

Herkes belki bir aya bir sene belki daha güzelini

Bulunca unutur

Mecnunu Leylayı Ferhatı Şirini

Kim bilirdi, vazgeçşeydi ismini

355. Uzanıyorum güneşe karşı

Gölgesi düşmüş dağlara

Serin bir rüzgarın taşıdığı

Aceleye gelmeyen bir müjde

Kokusu sinmiş yorgun bekleyişe

Toprağa düşmeyen bir cemre

İçim geçmiş gözlerinde

Kayboluyorum

Unutulan bir yeminle

354. Sarıldım

Sen varken taptığım

Dizelerdeki mutluluğa

Kırgınım

Seni bana getiren anılara

Kimin elleri o

Elimize dokunan

Kimin gözleri yerini alan

Sevişmenin utancı

Başkasını sevmenin verdiği bu acı.

353. O büyük ve muazzam zamanda unuttum

Kanatlarım çok oldu üşüyor benim

Bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor

Bu yüzden eğik boynum.

Bir kuşun anısı kalmış bende, saklı

Bundan gözlerimdeki kayalık,

İçimdeki serseri buzullar

Dürtme içimdeki narı

Üstümde beyaz gömlek var.

~Birhan Keskin

352. Senin gönlün daima meshur ve musahhardır, Mazursun…

Sen gamın ne olduğunu hiç bilmedin, Mazursun.

Ben sensiz bin gece kan yuttum,

Sen bir gece sensiz kalmadın,

Mazursun

351. yemenli bir çocuğun şiiri - deniz göktaş  link

yaş 6

eder yolun yarısı

350. Gül toplamak, birhan keskin

içinden geçen çocukluğunu, gençliğini gördüm senin

yüzünde yol açan can kuşunu, aşka dair cümleni.

ben gördüğümde bütün zamanlardaydın sen.

anladım bir kadına düşerse ışık nehirlere fısıldayandan,

gecenin koynundan gül toplar, başka şey gelmez elinden.

sadece bunlar değil, sadece bunlar değil..

yokluğunda çınlayan boşluklardan mezunum.

çok şey hissediyorum senin için

ama bunlar değil senin istediğin.

349. yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek

beterin beteri var diyenlere inanmıyorum

hep böyle havalar besler fırtınaları

korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek

duymazdım durgun suların bezgin türkülerini

alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim

-hasan hüseyin korkmazgil

348. gözlerin gözlerime değince

felâketim olurdu ağlardım

beni sevmiyordun bilirdim

bir sevdiğin vardı duyardım

çöp gibi bir oğlan ipince

hayırsızın biriydi fikrimce

ne vakit karşımda görsem

öldüreceğimden korkardım

felâketim olurdu ağlardım

-attila ilhan

347. Selanikli bir yetim,

Ne elinden tutan ne isim

Ne de sağ salim

Döneceği bir yurdu

Olmadan yolunda biilaç

Bugün, doğan her çocuğun umudu

Adını anmayan diller susuz ve aç

Sanki baharda tomurcuksuz ağaç.