genç göstermek

1. 18'ime bastığımda çok sevinçliydim. Artık yaş kısıtlaması olmadan her şeyi yapabilecektim. Hayat bana güzeldi. Ne zaman yaş gerektiren bir durumda kimlik sorulsa mutlulukla çıkarıp gösterirdim. Çünkü artık büyümüştüm.

Aradan yıllar geçti ben hala aynı noktadayım. Hala kimlik göstermek zorunda kalıyorum ancak bu sefer sıkılarak. Benden küçük bir insanın karşıma geçip "canım kaça gidiyorsun sen?" Diye sorduğunu duydu bu kulaklar. "Canım asıl sensin kaça gidiyorsun" diyemedim.

Hani zaten genç bir bireyim. Daha da genç göstermeye ihtiyacım yok. Evet 30'umda ekmeğini yiyebilirim ama şu an ekmek veren yok sen küçüksün diye. Geçende eve anketör geldi.

Anketör - "Evde büyüğün var mı?"

Ben - "?"

Anketör - "Annen, baban yok mu?"

Ben - "Ben varım"

Anketör - "hmm ev sahibi evde değil yani"

Ben - "benim evim burası. Ev sahibi benim."

Sonra bana 'evde tek başına' filmindeki o çocuk benmişim gibi baktı. Başka bir gün ajansa müşteri geldi. Biraz bakındılar, fark etmemiştim geldiklerini. Ne arıyorlardı bilmiyorum ama biri diğerine "burada bi' çocuk var sadece." dedi. Muhtemelen annesinin makyaj malzemelerini kurcalamış bir çocuktum. Ne kadar makyaj yaparsam yapayım fark etmiyor çünkü. Hep ezilen yılmaz.

Tanım da girmek gerekirse: zaten gençseniz hiç de güzel olmayandır. Küçük sanılıp iplenmezsiniz de elin iri kemikli küçüğü gelir kara kaşı kara gözüyle daha çok iplenir. Kim ister yaşlı görünmeyi? Elbette büyük şans genç göstermek. Ancak zamanında güzel. Ben şu an yaşımı göstermek istiyorum. Çok korkuyorum birgün polis elimden tutup millete "çocuğunu kaybeden var mı?" Diyecek diye.

2. (yazar: zedcezir) 'ın genellemelerine istisna olaraktan ben de bayağı abes durumlar yaşadım. 1.78 boyundayım 22 yaşındayım, geçen hafta 18 yaş altı olduğumu düşünen kilisenin rahibi beni içeri almadı. Ebeveynim ile girmem gerektiğini söyledi, her ne kadar anlatmaya çalışsam da inanmadı. Kimliğimde yanımda değildi, döndüm paşa paşa anne kucağına ben de. Giremediğimle kaldım. Herhalde içeri girip dalga geçmek isteyen bir çocuk gibi gördü beni.

Ve evet, kuaförler bu konunun hayli konuşulduğu bir mekandır.

a: Kaşlarımı aldırmak istiyodum ben.

b: Canım bak bu yaşta başlarsan ilerde napcann sen? Biz şimdi toparlayalım azıcık, üniversite çağında aldırırsın o güzelim kaşlarını sen.

Güzelim kaş dediği de maşallah o dönemde baya uzatmıştım üzerime afiyet.

Şimdiye minumum 16 yaşında olduğum söylendi kuafördeki yaşı bi teyzeden. Daha da inmez diye umut ediyorum.

3. eyyy bundan bende de var. eğer 30 yaşında olsaydım çok hoşuma giderdi ama 18 yaşında zaten genç bir insan olunca bahsettiğimiz şey genç göstermek değil de çocuk göstermek (gizlinot: 12 yaşında sanan oldu )oluyor. şimdilik sinirimi bozuyor, umuyorum büyüdüğümde bir işe yarar.

ayrıca denildiği gibi kısa ya da açık tenli de değilim.

4. geçen gün masada arkadaşlarım sayesinde tanıdığım bir çocuğa, bir konunun sonunda 32 olunca hayat böyle oluyor işte demiştim. gözlerini bölerterek bana baktı. 32 mi dedi? hala üniversiteye gidiyorum sanıyormuş. bana bazen abartı geliyor. minyonum küçük duruyorum ama hani 26-27 belki. 23 nedir ya?

5. belli bir yaştan sonra güzel olabilir ama benim pek tercihim değildir, o kadar sıkıntıyla mücadele ederek yaşadığım yıllarımın fark edilmesini ve bu tecrübelere de saygı duyulmasını isterim, bana evin küçük kızı, teenager muamelesi yapılmasını istemem. her zaman oldun duran, hem hareketleriyle hem görünüşüyle hem de düşünce tarzı ve karakteriyle olgun olan insanları beğenirim hep.

amaaa gel gör ki olmuyor ben böyle olamıyorum, benim durumum şu makyajla ne kadar yaşımda veya büyük gösterirsem, makyajsız o kadar küçük kız çocuğu muamelesi görüyorum :((

her zaman tavırlarım olgundur, diksiyonum, jest ve mimiklerim, konuşma ve hareket tarzım içime 30 yaşında kadın kaçmış gibidir ( beni bu hale getiren siyasal bilgiler utansın demek istiyorum :D) ve artı makyaj artı yanımda benden 8 yaş büyük sevgilimle her daim ya yaşımda gösteririm ya da olduğumda 1 2 yaş büyük.

ancak makyajsız ve bakımsızsam da her yerde kimlik soruları, hangi liseye gidiyorsun muhabbetleri yapılır, seni ortaokul sırasına oturtsak fark edilmezsin diyerek dalga geçilir.

en son başıma gelen olay ise şöyle: annem pazarda aldığı bir şeyin parasını verip ürünü tezgahta unutmuş, eve geldi farketti ve beni yolladı, gittim konuştum kabul etmediler tabi sonra annem gitti peşimden kadın anneme evet az önce küçük bir kız çocuğu gelmişti demişler, ve yine aynı şekilde pazarda alışveriş yapmak istediğimde pazarcı bana mal vermemişti annen gelsin demişti :((

ayrıca küçükken genç gösterip yaşlanınca da erken yaşlanan çok fazla insan tanıyorum. ben kişisel tercih olarak gençken olgun yaşlanınca genç göstermek isterdim. ama bu mucize gibi bir şey herhalde ya gençliğinden ya da yaşlılığından feragat edeceksin :D neyse ikisinden de olmayalım da. :))

6. tam tersini gösterdiğim şeydir. sanıyorum ki biraz da boyumdan kaynaklı eskiden beri yaşımdan büyük gösterdiğim söylenir. hatta liseye giderken şöyle bir muhabbet olmuştu :

- hangi bölümü okuyorsun?

- sayısal ?!

- o ne ki? üniversiteye gitmiyon mu sen?

- hayır daha lise sona bile geçmedim :(

bir de hep genç gösterdiğini vurgulamaya doymayan bir arkadaşım var. kız 30'una gelmiş halen "ayy beni liseye gidiyor zannedenler var ihihihi" geyiğini mütemadiyen sürdürüyor. bunu diyen hipermetrop mu gardaş da diyemiyorsun işte. genç göstermeninde b.kunu çıkarmayalım lütfen.

7. Üniversiteye gidiyorum diyince güldükleri, hatta 2.sınıfa geçtim diyince dalga geçtikleri için bi 10-20 yıl sonra baya işime yarayacağını düşündüğüm durum. Ama şimdilik biraz can sıkıcı. Çocuk muamelesi görüyorum resmen

8. vallahi bana kalırsa en çok annelere yakışan durumdur. bakıyorum böyle 2, 3 tane nur topu gibi evladı var ama hala genç, hala dinç. Zaten bir genç gösteren annelere, bir genç yaştaki annelere, bir de böyle fındık yutmuş solucan gibi minnak göbişli annelere acayip gıptayla bakıyorum. Allah isteyen herkese istediği gibi annelikler nasip etsin inşallah ^.^

9. bizim ailede genetik olan durumdur. bir keresinde biz kardeşimle evde oynuyoruz, kapı çaldı. annem kapıyı açınca ürün tanıtmak için gelen adam anneme evde başkası var mı dedi. annem de ben varım dedi. annenizi çağırır mısınız deyince de 'anne benim' diye cevap vermişti. :D (gizlinot: bu arada annemler öyle erken yaşta da evlenmemiş yani 30 una yaklaşmıştı muhtemelen bu olay olduğunda )

10. 35'i geçmeden genç göstermenin bir manası yoktur. (gizlinot: zaten gençsiniz )