1. Başrollerini demet akbağ ve zafer algöz‘ün paylaştığı, tipik bir ev kadını draması şeklinde başlayıp duyarlılığa davet eden türk filmi. 9 yıldır tatil yüzü görmemiş, öküz kocasından ve teknolojinin köpeği olmuş çocuklarından yılmış, buna rağmen onlar ne isterse onu yapmış ama hiç karşılığını görememiş bir kadının dağılma ve ardından toparlanma süreci. Siyasi bir mesajı var demek istemiyorum, toplumsal bir mesajı var filmin. Ondan olacak ki küçücük minicik roller için bile aşina olduğumuz yüzler görev almış. Filmi annem seçmişti, iyi ki de izlemişiz. Uzun zamandır çok üzülüp gerildiğim için ne haber okuyabiliyorum ne televizyon izliyorum. Bazen çok büyük tepki verdiğim olaylarda da “bu konu beni ilgilendiriyor mu gerçekten” sorusunu kendime sorarken buluyorum. Ama evet bu konu beni ilgilendiriyor. Aldığım nefese, yediğim yemeğe, harcadığım paraya en ufak bir müdahalesi olan her şey beni ilgilendiriyor. Bu yüzden zeytinime de ağacıma da hayatıma da dokunma.
bu yolculuk sakın silivri’de bitmesin mutlu ailesi.
kecikiz