1. bileğimde varlık sürdüren en son kokladığım parfüm.
hmm.. nasıl anlatmalı..böyle baygın bi' ıhlamur çiçeği kokusu, sanki biraz bal da karışmış içine gibi. sakin, sıcak, kafa karıştırmayan, derin, sessiz, naif.. bağırmıyor, için için kokuyor. ama orta ayar bir çizgisi var, olağanüstü değil. kibirli değil. yerine konmayacak bir koku değil. vazgeçilmez hiç değil. beni heyecanlandırmadı.
bi' dönem flört edilebilir.
bunlar bende bıraktığı izler.
aslında koku; sümbülteber, frezya, parlak ve yoğun lotus ve tatlı vanilyadan oluşuyormuş.
algı işte.
şişesi ise bildiğimiz miyakenin altınlanmış hali.
issey miyake l'eau d'issey absolue
isabel
dusperest