1.
Bir çeşit mecburiyet :( ben kayinvalidemin adi anneymis gibi düşünüyorum. Yani doğuran büyüten anne gibi değil de brownlardan (!) anna gibi (gizlinot: swh)
Ukte sahibi: (yazar: femme)
4 şubat 2016 04:40
8 şubat 2016 05:02
2.
Hele bazen yanlışlıkla 'annecim' diyorumki kendimden utanıyorum. Resmen kendimi yağcılık yapmış gibi hissediyorum. Kayınvalidemi seviyorum çok iyilikleri var ama yinede annem gibi diyoloğum olmadığı için fazla samimiyet içeren kelimeler kurmuyorum, ağzımdan kaçarsada kendimi suç işlemiş gibi mahçup hissediyorum.
4 şubat 2016 05:34
4 şubat 2016 05:41
3.
O bana kızım diyor ve öyleymişim gibi davranıyor, ben ona neden anne demeyeyim ki?
düzenleme: bu girdi bugün önümde.. gözlerim dolu halde tekrar düzenliyorum. benim artık kayınvalidem, annem, fatoş'um yok; 2 ay önce açık kalp ameliyatına girdi ve kalbi bir daha atmadı.. acısı da en az anne kaybı kadarmış, gördüm..
4 şubat 2016 07:13
19 nisan 2018 11:10
4.
lisede ergenken "nö dicem böö, benim bö tanö annöm vor" tadında takılırdım :)))
sonra yıllar geçti sevdiceğimle tanıştım, x teyze "allah'ın emri peygamberin kavliyle" x anne oldu :)
o kadar içten sevdi ki beni, zamanla sadece anne oldu, ama hala gıyabında x annedir ve annemle yanyanayken mecburen x annedir, e napayım anne deyince ikisi birden bakıyor :))
ama görümce hep görümce *-*
5.
ne diyek kırlent mi diyek?
6.
kadın ne kadar içten de olsa ne kadar sevgi dolu da yaklaşsa nedense anne derken zorlanıyorum. sonuçta benim annem var. ama kendimi zorluyorum tabi ki. çünkü hem eşimin hem de onun hoşuna gidiyor. e kadının bana bir zararı da yok. istediği bişeyi yapıp onu mutlu ediyormuşum gibi düşünüyorum. burnumu kapatıp anne diyorum :)
7.
Mesafeyi seven bir insan olarak diyebileceğimi sanmıyorum. Kendi anneme de şu yaşıma kadar “anneciğim” demişliğim yoktur. O da bana yavrum, kuzum tarzı hitaplar asla kullanmaz. Bu doğrudur yanlıştır gibi bir şey söylemiyorum tabii ki ama bu yaşıma kadar böyle geldikten sonra eşimin annesine “anne” diyemem. Ailelerin bu tür şeylere takılmaması lazım. Bana anne demedi diye takan kayınvalideler var. Demesin yani senin zaten sana anne diyen en az bir çocuğun var, başkasının çocuğu da varsın anne demeyiversin. Evlilikleri mutlu, huzurlu olsun da isterse gelsin sana mahmut desin. Ne takıyorsun?
Bak düşündükçe eski kaynanam geldi aklıma sinirlendim. Bu da ona gelsin.
Hap koydum hap koydum
İçine de roc koydum
Kaynanamın adını kuyruklu yılan koydum.
8.
hiç bir zaman takılmadım kelimelere. dedim gitti. sonuçta benim bir tane annem var, kayınvalidem de çok sevip saydığım biri. ona da anne diyor olmak kendi anneme duyduğum o derin sevgiyi değiştirmez sonuçta.
ki bir kelime yüzünden "a anne demiyor" gibi lafları hiç çekemem, uğraşamam o insanlarla.
zaten farkettim de annem de mutlu oluyor kayınvalidemle aram iyiyse, kendisi teşvik ediyor beni anne demem konusunda.
9.
bana artık teyze demene gerek yok dediği günden beri anne diyorum.daha nişanım bile olmadı ama gönlü olsun melek gibi kadın bana da çok iyi davranıyo yerim (gizlinot: swh)
10.
Belki yaşımdan dolayı, belki de evliliğe henüz çok uzak oluşumdan dolayı ama kesinlikle yapmayacağımı düşündüğüm şey. Anne annedir, kayınvalide kayınvalidedir. Ne o kadar samimiyet kurabileceğimi, ne de biyolojik annemle aynı kefeye koyup "anne" diyebileceğimi sanıyorum. Bence mecburiyet ya da saygı göstergesi değildir. Tabi ki bilmem ne teyze denmez ama bilmem ne anne denebilir. O da illa demek istiyorsanız. Bilmiyorum bana çok saçma ve gereksiz bir gelenek gibi geliyor belki ilerde bu düşüncem değişir ama şimdilik böyle.