kedi ile köpek arasında kalmak

1. Niyetimiz önce köpek sahiplenmekti. Köpeklerin o dosthane o sadık o samimi hallerine hayranız. ancak ev arkadaşım ile ikimiz de çalıştığımız ve bir apartman dairesinde yaşadığımız için köpekten vaz geçip kedide karar kıldık. 2 yıldır hayatımızda Şila (kedimizin adı) iyiki onu hayatımıza dahil etmişiz. Tüm hayatımızı değiştirdi ve yüzde 90'ı da iyi yönde. Köpeğe bakmak zor meşakkatli ve daha pahalı. kedi biraz daha bu anlamda kolay. kedi ve köpek sahipleri bu konuda deneyim ve düşüncelerini paylaşırsa, en azından kararsız kalan ve hangisini sahipleneceğini bilemeyen süslülere de bir nebze olsun yardımcı olabilirler.

2. Hem kedi hem köpek annesiyim, ikisi de yavruyken girdi hayatımıza. Genel olrak maddi durumunuza, çalışma yoğunluğunuza ve sevdiğiniz yaşam tarzına göre kolayca verilebilecek bir karar olduğunu düşünüyorum.

Köpeğin ve kedinin iletişim şekilleri çok farklı öncelikle. Köpeğin davranış problemleri yaşamaması için daha sıkı gözetim ve eğitim gerekiyor. Ne yapmanız gerektiğini öğrenmeniz şart çünkü köpek sürü bilinci olan bir hayvan, onun hayatını düzenleyip yönetmezseniz o sizin hayatınızı düzene sokmak için havlama, agresyon vb davranış problemleri geliştirebiliyor. Kedide böyle bir durum yok. Elbette bazı kediler yavruyken çok yaramaz ya da genel karakter itibariyle daha az insana yakın vs olabiliyorlar ama bunun sizin hayatınıza yansıması köpeğe kıyasla çok daha az oluyor. Bu sebeple köpekle huzurlu bir hayat yaşayabilmek için ciddi anlamda araştrma, kendinizi eğitme ve bunları köpekle çalışmaya zaman ayırmak zorundasınız. Böyle bir zamanınız ya da enerjiniz yoksa kedi sahiplenmek sizin ve ev hayvanınız için daha huzurlu bir seçim olabilir. 

İkincisi köpeğin aşıları, oyuncakları, tasmaları ve elbette boyuta bağlı olarak maması daha pahalı. Kediye günde 70gr mama verirken, köpek 400-600 gram arası mama tüketiyor genelde. Ayrıca doğal kemirme ürünleri, eğitim için ödül mamaları da almanız gerekiyor bunlar ciddi masraflar. 

Evi kemirme/tırmalama durumlarını eşit gözlemliyoruz hatta kedi bu konuda daha fena olabilir, çünkü yeterli tırmalama oyuncağı almış olmamıza rağmen bazen canları istediğinde baza, koltuk vb. tırmalıyorlar. Açık mutfakta tezgahta, yemek masasında, giysi dolaplarında, yatakta her yerde geziyorlar, engellemek pek mümkün değil. Köpek bu konuda daha eğitilebilir - bahsettiğim zamanı ve emeği vermek koşuluyla. Çok titiz bir insansanız ikisi de sizin için doğru tercih olmayabilir. 

Köpek daha sosyal bir canlı, haftada en az üç kez başka köprklerle bir araya gelip oyun oynaması gerekiyor. Bu süreçte siz de başka köpek sahipleriyle tanışıp bir topluluğun parçası oluyorsunuz. Kedinin böyle bir ihtiyacı yok, kedi evde beraber oyunlar oynamak sevilmek istiyor. Ev insanıysanız kedi, sokaklarda yağmur çamur hastalık dinlemeden gezerim ben, hareketli ve sosyal bir insanım diyorsanız köpek sizin için daha uygun olabilir. 

3.  belki kedi sahiplerinden linç yiyeceğim ama arada gerçekten fark var.kedi sana pas vermez işine geldiği zaman yanına gelir sevdirir biraz seveyim öpeyim de pat geçirir yüzüne tırmığı hiç acımaz oyunu bile kendi başına oynar yemeğini suyunu yatağını ver gerisine karışma havalarındadır,bir gün moralin bozuk olsun kedinin umrunda olmazsın,misafir gelse yüzüne bakmaz uzaktan kötü kötü bakar öyle hemen sevdirmez kendini canı isterse

köpek ise çok daha başka,üzgün müsün anında gelir yanına oyun yapar gelir heryerini yalar başında deli divane olur.dışarı çık kapının arkasından ağlar çoğu zaman hele bir de geç gelirsen eve üstüne başına atlar sonunda geldin diye, sevdiğiniz adam bile böyle karşılamaz sizi slösx.oyun oynayacaksa da alır topunu getirir illa beraber oynayacaksınız.uyuyacağı zaman gelir dibinize biyerlere sığışır illa kokunuzu alacak çünkü.eve kim gelirse gelsin ona da aynı sevgi şevkati verir bir şekilde o yakınlığı gösterir

köpek sahibini tanrı gibi görürken kedi kendini tanrı modunda görür kısacası.o yüzden bence kıyas kabul edilemezler 

köpek (bakım ve maddiyat olarakta sahiplendiğiniz cinse göre çok değişkenlik gösterir) 

kedinin bakımı köpeğe göre daha kolaydır

4. Arada kalacak birşey yok bence.hayat şartlarına göre tercih yapılmalı.eğer apartman ortamında bakılacak ve bütün gün yalnız kalacaksa kedi tercih edilmeli.köpek de gayet apartmanda bakılabilir ama uzun süre yalnız kalmamak ve gezdirmek şartıyla.ikiside dost olur,oyun arkadaşı olur ancak köpek sahibine daha bağımlı ve daha çok ilgi ister.kedi mi daha tatlı köpek mi diye arada kalmayın veya köpek mi daha çok sevdirir kedi mi diye.ben hangisinin ihtiyaçlarına daha uygunum diye düşünün derim.

5. bu konuda kararsız kalmak bana çok bir tavuk mu yesem ıspanak mı gibi geliyor. kedi ve köpek sahibiyim. hemde bol miktarda. bu sebepten ikisininde avantajı ve dezavantajını sonuna kadar yaşadım.

öncelikle köpek; kesinlikle evlat gibi bir şey istiyorum diyorsanız depar atarak öne geçer. şöyle ki; eve geldiği andan itibaren sizi sahiplenir, sever, bebek gibidir ve nasıl yetiştirirseniz öyle olur. eviniz veya bahçenizde alanınız varsa sahiplenmenizi öneririm. küçük alanlarda küçük ırk köpekler dahi sıkılabiliyor. fakat köpek yetiştirmeye uygun olup olmadığınızı sorgulamanız lazım. karakterinizde sinir, agresiflik, hırçınlık vs varsa köpeğinizin de hareketleri bu yöne kayabilir. bu sebepten katil pitbull, cani rottweiler vs izlenimleri epey yaygın. köpek size boş kağıt olarak geliyor. siz eğer köpeği katil yapmak isterseniz katil yapıyorsunuz. bu sebepten kendi karakterinizi önce ölçüp tartmalısınız (sahibi anormal olan bir golden ret.'ın ağzından kendi köpeğimi çıkarmaya çalışmıştım. bu sebepten köpekler hakkında hiçbir genel geçer yargıya inanmıyor ve şu an bir pitbulla yaşamama rağmen goldenlardan korkuyorum). köpeklerin genel avantajı, sizi dünyanın merkezinde hissettirirler, kesinlikle spor yapmak zorunda kalırsınız. genel dezavantajı, molanız yoktur. bu akşamda yürümeyeceğim diyemezsiniz. eve geç kalırsanız süprizlere hazırlıklı olabilirsiniz. zordur ama size dünyanın en mükemmel hisleriniz yaşatır.

ikinci olarak kedi ise; kendine has karakteri vardır. inatçıdır. obursa oburdur, tembelse tembel. onu o şekilde kabul eder, o şekilde yaşamayı öğrenirsiniz. o eğer o odadan çıkmak istiyorsa çıkacaktır. o odadan çıkmadan size de rahat yoktur ona da. o mamayı sevmediyse ölüm orucuna da girebilir. benim açımdan avantajı; kesinlikle köpekteki gibi neye ihtiyacı var acaba diye düşünmüyorsunuz. kendileri kendi ihtiyaçlarını zaten çok güzel belli ediyor. sadece onunla ortak bir dil geliştirmeniz gerekiyor. onun dışında çok geniş alanlara ihtiyaç duymazlar. titiz hayvanlardır ve sahiplerine ve evlerine aşırı bağlılardır. bunda da dezavantaj sayılabilecek şey eve yine geç kalamazsınız. evde yalnız bir kedim var düşüncesi sizi rahatsız eder (çünkü vücut dilleriyle rahatsız hissettirirler :) )

işin özü; hepsinin bütün her şeyi benim için mükemmeldir. çocukluğumdan beri hep hayvan içerisinde büyüdüm. bu sebepten yukarıda dezavantaj olarak görülen şeyler benim için artık avantaj. ama tek kötü yanları, gidişleri ve hastalıkları. gidişlerini kabullenmeniz imkansız. benim içimde hala kanayan yara. bunun dışında gerçekten size hayatı sevmeyi öğretir, yaşamak için milyonlarca güzel neden verirler. kendileri evdeyken, ev benim cennetim olur.

edit: kendinize güvenmiyorsanız, bakamayacaksanız, kaplumbağa bile almayın! her canlı terk edilmenin acısını yaşar. ama onlar intihar dahi edebilir. bu sebepten eğer kendinize güvenmiyorsanız, alerjiniz varsa, hayatınızdaki insan istemiyorsa almayı düşünmeyin dahi. bunlar işerler, kıl dökerler. bunları kabul etmiyorsanız almayın. eşyalarınızı yerler, eşyalarınız hayvandan kıymetliyse almayın. tatil ve seyahat ederken sorun olacağını düşünüyorsanız almayın.

6. Biri makarnadır, biri pizza. Biri çikolatalı sufledir, biri sütlü nuriye. Biri sudur, biri kahve. Biri kırmızı rujdur, biri kahverengi ruj. Biri kalptir, biri beyin.

Aralarında seçim yapılamaz. Arada kalınamaz. Kedinin de köpeğin de tadı, sevgisi, enerjisi bambaşkadır. Farklı tatlar alınır ve ikisinden de vazgeçilemez.

7. Her birinizin açıklama ve değerlendirmesini inanın keyifle okudum ve tek birinize bile hak vermediğim tek bir cümleniz olmadı. Evet her ikisi de kendi özünde belki de her yönüyle farklı canlılar. Evet belki de kararsız kalmak bile kendi içerisinde saçma gelebilir. Ancak hayatında hiç bu güzel canlılara bakmamış, onların sorumluluğunu almamış, onlarla vakit geçirmemiş kişilere bir nebze de olsa fikir vermek için sorduk bu soruyu. Yanıtlarınız ve geri dönüşleriniz için sonsuz teşekkür ederiz her birinize.

8. ikisini de sahiplenmekle ortadan kalkacak çözümdür.