1. Kıvanç tatlıtuğ'yu pek sevmesem de filmden çok etkilenmiştim. Kelebeklerden bir ara korkardım, bu filmi izleyerek korkumu atlatabileceğimi düşünmüştüm çünkü kelebeklerle ilgili sanıyordum ama hiç de öyle olmadı ve çok ağlamıştım. Sinemada değil, bir televizyon kanalında izledim ben. Sinemada izleyen annemin arkadaşı ise çok beğendiğini üstüne basa basa vurgulamıştı defalarca. Edebi olarak çok güzel şiirler, mısralar yer alıyor içinde. Türk yapımı bir film. Yönetmenliğini yapan Yılmaz Erdoğan filmde de oynuyor.
///spoiler///
Farah Zeynep Abdullah'ın rakı ile yıkandığı sahneden ve Rüştü'nün odanın duvarlarına yazdığı sözlerden, cümlelerden çok etkilenmiştim gerçekten. Maden ve bit sahnesi ise güldürmüştü. :)
"Şimdi ben mi bir kelebek oldum yoksa bir kelebek mi rüyasında ben olduğunu görüyor?" favorilerimdendi. Mezardaki "Rüştü Onur" yazısının başına ağlaya ağlaya "Şair" kelimesini ekleyen Kıvanç'ı kadrajda görüşümü hatırlıyorum da, bende kayış orada kopmuştu. Hıçkırıklarımı durduramıyordum.
Film biterken gösterilen karakter künyesinde ise cidden artık ağlamanın farklı bir boyutuna geçmiş gibiydim.
///spoiler///
dolunayprensesi