1. uruguaylı yazar eduardo galeano'nun çok sevdiğim kitabı. türkçe ismi 'yürüyen kelimeler' türkçe ismini de kitabın kendisi kadar muhteşem buluyorum.
üniversitede okumuştum ilk kez, büyülenmiştim. tekrar tekrar okudum o dört yıl içerisinde ben bu kitabı. her okuduğumda daha çok sevdim. yeri çok ayrıdır bende. bir kitabı bağrıma basacak olsam bunu basarım, öyle çok seviyorum.
(gizlinot: bundan sonrası internetten alıntı)
kelime üzerine pencere (ı)
hikâye anlatıcıları, hikâye şarkıcıları yalnızca kar yağarken anlatabilirler hikâyelerini. gelenek böyle emrediyor. amerika’nın kuzeyindeki yerliler hikâyelerin bu yönüne çok dikkat ediyorlar. diyorlar ki; hikâyeler anlatılırken, bitkiler büyümeyi bırakır ve kuşlar yavrularını beslemeyi unuturlar
kelime üzerine pencere (ıı)
haiti’de gündüzleri hikâye anlatılmaz. gündüz hikâye anlatan, her türlü uğursuzluğu hak eder: dağlar kafasına koca bir taş fırlatır, annesi ancak dört ayak üzerinde yürüyebilir.
gece, kutsal olanı çeker çıkarır ve hikâye anlatmayı bilenler aynı zamanda bilirler ki, buldukları ismin yegâne halidir o isim.
kelime üzerine pencere (ııı)
guaraní dilinde ñe’e aynı zamanda hem “kelime” hem de “ruh” anlamına gelir.
guaraní yerlileri, yalan söz söyleyenlerin ya da boş konuşanların ruhlarına ihanet ettiklerine inanırlar.