otobüste yer almak

1. hamileyken geldi benim başıma 0.o

hamile olduğum her halimden belli! dolmuştayım, ben yaşlarda bi oğlan kalktı bana yer verdi, tam oturucam en önden bir teyze yardıra yardıra geldi beni itti oturdu. ben ayakta şaşkın kaldım, yandaki kadın teyzeyi azarladı "napıyosunuz hanımefendi, kadın hamile, çocuk ona yer verdi" dedi, "ben de hastayım" dedi kadın; maşallah öyle hastalığa, boş yer var de 100 metreyi 3 saniyede koşar yardıray teyze!! ben sesimi çıkarmadım ne diyeyim, ama kadın inatçı teyzeyi yeniden azarladı "o hasta değil hamile, dolmuş fren yaparsa bebeğe zarar gelir, utanmıyo musunuz?" dedi, yardıray teyze aynı umursamazlıkla omzunu silkti. ben "tamam önemli değil" falan dedim ama, diğer kadının da kucağında iki bebek var yoksa o kalkıp yer verecek.

dolmuştaki herkes yardıray teyzeyi cıkcıkladı, biri de kalktı yer verdi. allaaam bu ne yaa... tanrı bizi yardıray teyzelerin gazabından korusun!!! (gizlinot: god bless us)

***

bir keresinde de lisedeyim, son sınıf, okuldan çıkıp dersaneye, dersaneden çıkıp kursa gittiğim dönemler! haşadım çıkmış bütün gün, kırmızı rujlu, altın gözlük zincirli yardıray teyze geldi. "ayıp ayıp şu yaşımda ayaktayım da yer vermek yerine yüzünü cama yapıştırıyosun" dedi, 0.o bir çemkirmişim kadına, bir çemkirmişim... "ben bütün gün okuldu, dersaneydi, kurstu sürünürken sen günden güne gezmişsin belli teyze, bence sen benden daha dinamiksin şu anda, azıcık da siz kalkın da şu sınav öğrencilerine yer verin" dedim(gizlinot: ıslıklar, alkışlarrrr (buralar rüya da olabilir :p)

edit: imla

2. yaşlılara yer vermek tabiki görgü ve saygı meselesi, bu değerlerimizi kaybetmemeliyiz ama bazı çirkef kadınlar o kadar insanı bezdiriyor ki. bir de büyük şehirlerde insanların birbirine saygı duyacak hali kalmıyor kimse kusura bakmasın. her gün 7 de o metrobüse tıkış tıkış binmeye çalışmak, akşam 6 da aynı tıkış tıkışa katılmak, değil oturmayı, araca binmek bile mesele olan bir şehirde yaşlılara yer vermeye kimsenin hali kalmıyor. 1 gün yer verirsin 2 gün verirsin ama 3. gün pestilin çıkmış haldeyken en az 1.5 saatlik yolculuk için yer veremiyorsun kardeşim. yaşlılar da biraz bizi anlasın şu iş saatlerinde acil işleri yoksa toplu taşımaya binmesinler...

3. sabahtan beri aç aç doktor, tahlil peşinde koşturuyorum kardeşim için hem sinirliyim hem de işler istediğim gibi gitmiyor mutsuzum.

eve dönüyoruz otobüste bolca yer var ve ben kardeşimi bir teyzenin yanında oturttum önünde ayakta bekliyorum. yaşlı bir çift bir de akrabaları bindi herhalde öyle tahmin ediyorum. yaşlı kadın tekerlekli sandalyede adam da karısının yanında duruyor tekerlekli sandalye alanında. amca yer istemedi, halinden de mutsuz gözükmüyordu yani istese hemen tekerlekli sandalyenin çaprazında oturacak yer vardı.

herkes halinden memnun o akrabaları olacak kadın ağzını yaya yaya yeaaa amca baksana oturtmuş kızanı sen de ayakta bekliyorsun olur mu öyle şey git otur oraya dedi (gizlinot: ne münasebet??) ilk baş bana mı diyor diye baktım evet bana diyormuş bir de ters ters bakıyor. ben o çocuğa kart basıyorsam ve otobüste herkes için yer varsa o çocuk elbette oturacak. ben de pardon da hemen çaprazınızda (gizlinot: eşine daha yakındı hem) oturacak yer var istiyorsa oraya oturabilir dedim ama Burda eşinin yanında durması lazım diyor halbuki bizim oturduğumuz yer eşine daha uzak. sanki babasının özel malı da yer seçiyor haspam. bir an çay kahve de ister mi diyecektim de dedim boşver tb, insan halinden anlamadıgı o kadar belli ki uyuklayan çocugu yer oldugu halde kaldırmaya çalışıyor dedim kendi kendime. şaka gibi insanlar var gerçekten.

4. her gün başıma gelen olaydır. Metroda.. iki kere aktarmalı metroya biniyorum. hamile olduğum her halimden belli. çok şükür zar zor ayakta durmuyorum ancak paldır küldür binenlerin arasında, ezilip kalıyorum. ki genelde aşırı kalabalık oluyor. bir kaç kere yer veren oldu ( çok şükür! ) ancak bazen kendim sırf ayakta gitmeyeyim yolum bir hayli uzun diye, bekleyerek biniyorum. kimseyi ezmeden bineyim derken eziliyorum. o ayrı mesele! ancak oturduğum anda, yaşlı denemeyecek yaşta ki teyzeler benden yer vermemi bekliyorlar. Özellikle de önümde çanta varsa. yani ne yapmayalım özellikle koca göbeğimi gözünüze mi sokayım yani. uzun süre ayakta gitmek istemiyorum diye.

5. orta yaşlıların (gizlinot: genelde 35-45 yaş civarı) oturduğu, gençlerin de tıklım tıklım ayakta durduğu bir otobüste ayakta gidiyordum, sonra bir teyze bindi otobüse. yer bulamayınca bağırdı "of kimse yer vermiyor" bıdı bıdı. sonra bir abla yer verdi.

teyze oturunca bu sefer ayakta dikilen insanlardan dolayı binemeyenleri görünce sinirlendi ve dedi ki "of bu öğrenciler çok düşüncesiz, kocaman sırt çantalarıyla otobüse binip iki kişilik yer kaplıyorlar"

özür dilerim öğrenci olduğum için jdjwjdkwjjdjd haklısın teyze biz öğrenciler uçarak gitmeliyiz :''''))))))

6. 8 saat okuldayım,4 saat dershanedeyim. sabahın köründen beri ayaktayım. akşamın dokuzunda otobüse binmişim ve sabahtan beri ev oturmasında poğaça yiyip göbek atmış teyzeler veya ilk duraktan binip son durakta inen amcalar tarafından oturup uyuyakaldığım için linç ediliyorum. bir keresinde bacağı alçılı bir çocuğu kaldırmıştı bir tanesi. hayır zaten bunlardan insaniyet beklemek hata,devletin kendisi öğrencisine gencine saygı duymuyor anlayış göstermiyor halk mı saygı duyacak?