1. Spiderman serisinin son ve şu anda vizyonda olan filmi.
"şu ana kadar en iyisi" yorumlarını duyduğum film hakkında 0 bilgi ile gittim. yani spoiler bile demiyorum, film hakkında tek bildiğim spiderman filmi olduğuydu. zendaya'nın oynadığını bile unutmuşum. "şu ana kadar en iyisi" yorumu bende çok sağlam kurgu ve görsel efekt beklentisi yaratmıştı, yani başka hangi yönden iyi olabilirdi ki zaten diyordum. bu yoruma katılmakla birlikte, bence kurgu ve görsel efekt sıradan bir marvel filmi seviyesindeydi ama o sürpriz beni şoka soktu. buradan sonrası spoiler içeriyor süslülerim.
spoiler başlıyor. izlemeyenler kaçsın diye tekrarlıyorum, spoiler başladı. kaçın.
bence ülkedeki x kuşağının sonları ve y kuşağında "ömrünün ilk 10-15 yılı fetişi" var. o zamanlara ait ne görsek inanılmaz duygulanıyoruz. çünkü o dönem ülkemiz ve hayatımız çok daha iyiydi.. neyse. eşya olsun, film olsun, şarkı olsun, bizi o günlere ne sürüklüyorsa inanılmaz duygulandırıyor. filmde bir anda Tobey Maguire'yi görmek de bana böyle hissettirdi, hatta Andrew Garfield'ı görünce duygulanmış "oha, keşke Tobey de olsa ama imkansız ki" dedim ve bir anda Tobey de geldi! Zaten salon bir alkışlayacak oldu ama tiyatroda değiliz arkadaşım görmezler :d marvel filmlerine karşı hep bir antipatim vardı, yarım yamalak izlemişimdir bu filmleri. antipati duymamın sebebi çocukluğumdaki örümcek adam'ın (yani Tobey'nin) hiç var olmamış gibi kurgulanmasıydı, yani başka bir oyuncu kadrosuyla devam filmi çekilse yadırgamazdım ama önceden hiç bu filmler çekilmemiş gibi sıfırdan bir örümcek adam yaratmalarını biraz sinir bozucu bulmuştum. ama şimdi bunu çoklu evren teorisi üzerinden açıklamaları beni inanılmaz mest etti, meğer çocukluğumun örümcek adam'ını görmezden gelmemişler, o başka bir evrende MJ ile mutlu bir şekilde yaşamaya devam ediyormuş. Andrew sahnelerindeki Gwen göndermeleri ise hala gözlerimi nemlendiriyor... Sanırım marvel filmlerine şans verme zamanı geldi, 2394349 tane filmi nasıl izlerim bilmiyorum artık.
yani bence evet en iyisiydi çünkü bu kez sadece adrenaline değil, duygulara da çalıştılar. benim beklentilerimi de ters köşe yaptılar.
not: filmlere çok duygusal yaklaşmamı yengeç burcu olmamla açıklayabiliyorum :(