süslülerin okudukları son kitap

981. Danabaş Köyünün Öyküsü - Celil Memmedguluzade

İyi Hissetmek - David Burns (devam ediyorum)

982. Sally rooney- arkadaşlarla sohbetler 

 Normal people'ı izledikten sonra radarıma almıştım. 

Günümüz ilişkilerini, netleşemeyen hisleri, karışık kafaları çok güzel anlatıyor.

İntermezzo'yu da okuyacağım  

983. Yılın başından beri okuduklarım:

*Algernon'a Çiçekler - 9/10

*Kahve soğumadan önce - 5/10

*Yırtıcı kuşlar zamanı - 9/10

*1Q84, 1.kitap - 9/10

*Çiçeklenmeler - 9/10

*Kirpinin zarafeti - 9/10

*İki şehrin hikayesi - 8/10

*Mülksüzler - 8/10

*Adem ve Havvanın günlükleri - 9/10

*Kırmızı pelerinli kent - 7/10

*Dava - 7/10

*Söyleme bilmesinler - 5/10

*Gece açan çiçekler - 9/10

*Sarı yüz - 7/10

984. Mahşerin dört atlısı. 1. Dünya savaşını fransız sempatizanı bir ispanyolun gözünden anlatıyor. Bir yandan iyi çünkü bize okulda alman sempatizanlığını öğretiyorlardı-ki sonradan 2. Dünya savaşında almanların ne mal olduğunu zaten gördük- bana farklı bir bakış açısı kattı. Her iki yönüyle baktığımda şu anda insanın her yerde insan olduğunu, iyi ve kötü her ulusta olduğunu daha iyi görüyorum. Diğer yandan insana özgü açgözlülük, gösteriş vs gibi kötü karakter özellikleriyle ve savaşla ilgili güzel çözümlemeler ve tespitler var. Yazarın edebi yeteneği zaten harika. Üstüne kadınsal hormonlar da eklenince beni birden çok kez ağlattı. Tavsiye edeceğim bir kitap.

985. Georges Perec tarafından yazılan "uyuyan adam" romanı. aralarda kopsam da, bir oturuşta okuyamasam da güzel bir kitaptı. biraz, ivan gonçarov'un "oblomov" romanına benzettim ama asla bir oblomov değil, onu yeri apayrı.

986. sarah j. maas- dikenler ve güller sarayı. seriye devam ediyorum

987. Michael Ende, bitmeyecek öykü. Kitap çocuklar için yazılmış gibi dursa da yazarın her kitabında aynı usul var. Çocukların okuyacağı basitlikte yetişkinlere yazılıyor. Tıpkı Momo gibi.

Kitabın verdiği mesaj;

Yalan söylersen dünyan bozulur

Kendin olmazsan hayatın bozulur

Sevmezsen hayatını kuramazsın

988. Sarı yüz. Güncel ve akıcı gidiyor. 

989. "Aziz bey hadisesi" Ayfer Tunç'un 88 sayfalık bir romanı. Biraz şermin yaşar kitapları tadında ama ruh halini tezer özlü kitapları gibi depresif veya duygusal hale bürüyebilir. Öyle sevdim ki, şu ara sakin olan iş yerinde 1 günde bitirdim. Yazarın bir kitabını daha aldım. 

990. mahir ünsal eriş'in "sarıyaz" kitabını da dün bitirdim. 8 öyküden oluşuyor ama bir konu üzerinden 8 farklı hayatın yaşadıkları konu alınmış. ben kitaptan fazlası ile etkilendim. öykülerin sonu çok güzel bitiyor ama bazılarında müthiş hüzün duyuyorsunuz. mesela; "dedemin turnası", "gül özlem gül" bölümleri beni çok etkiledi.

şu ara toparlamaya çalıştığım psikolojim için çok uygun değildi aslında ama 134 sayfalık bir kitap olduğu ve akıcı olduğu için yarıda bırakmadım.

mental sağlığınız iyiyse okuyun ama sizde benim gibi küllerinizden doğmaya çalışıyorsanız doğru zaman değil :)