titanic

1. every night in my dreams

i see you i feel you

that is how i know you go on

far across the distance and spaces between us

you have come to show you go on

near,far, wherever you are

i believe that the heart does go on

once more you open the door

and you are here in my heart

hepimizin zihine bu şarkıyı kazıyan film.

james cameron tarafından çekilen leo ve kate'i efsane çiftler arasına sokan herkesin hayatında en az bir kere televizyonda denk geldiği film.benimse her sahnesini neredeyse ezberlediğim film ayrıca oscar töreninden 11 ödülle ayrılıp o dönemin rekorunu kırmış dahi olsa leo o kutlu günde dahi heykelciği eve götürememişti ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı zaten.

ukte sezrar

2. Şu an atv'de yayınlanan efsane film. Yüzüncü kere izlememe rağmen başlangıcı bile duygulanmama yetiyor. Benim için kült filmlerin başındadır umutsuz bir romantiğim:(

3. Hiç izlemediğim film, bir türlü kısmet olmadı

4. sinemada izlediğim animasyon dışında ilk filmdi. altyazılıydı daha okuma yazmayı bilmiyordum. annem babam ağladıkça ağladım,güldükçe gülmüştüm.o yaşta konuşmaları anlamadan bile sıkılmadan izlemiştim. sanırım bir grup insanın hayatında farklı bir yeri var. atvde görünce yine başından kalkamadım bak.

5. romantik kategorisinde hayatımda izlediğim tek film. Bu gece 466338923. Kez izledim ve yine göz yaşlarımı tutamadım.

Tanım: 6492937483. Kez hıçkırıklar ile ağlamama neden olan james cameron’ın yazıp yönettiği efsane film.

6. bugün kanal d'de denk geldim ve bir kez daha bu filmin hayatımda izlediğim en etkili en başarılı en kusursuz film olduğuna karar verdim.

filmin her yeri emek kokuyor resmen başından sonuna kadar. hala o buzdağına çarpma sahnesinde gemi çarpacak mı yoksa es mi geçecek, veya sıyıracak mı diye dümeni tutan kaptan ve diğer memurlar gibi ben de geriliyorum.  filmin beni en etkileyen kısmı da kesinlikle kaptanından tutun da, gemiyi yapan kişilerin, farklı sınıf yolcularının, müzisyenlerin, mürettabatın, çocukların, yaşlıların, din adamından tutun viskiyle ayakta kalmaya çalışanına kadar, kısacası herkesin ama herkesin gemi batarkenki yaşadıklarını, o psikolojilerini görebilmemiz. inanılmaz ayrıntılarla dolu o filikaya binme ve geminin batma sahneleri. her izlediğimde sanki o gemideymişim gibi içim kalkıyor yemin ederim, zengin ama fakir dostu o sostetik yaşlı kadının -rose'un annesinin sevmediği, jack'e takım elbise veren kadın- filikadayken gemi ortadan ikiye ayrıldığında baktığı gibi bakıyorum her defasında o sahneye. sanki oradaymışım gibi o soğuğu hissediyorum. ayrıca hikayenin içinde aşk olmasına rağmen "iyiler veya aşk her zaman kazanır" gibi klişe pembe dizi tadında bir mesajla bitirmek yerine, "garibanın yüzü gülmüyor" diyerek özellikle üçüncü sınıf yolcularının ölmesini, zenginlerin filikaya binip binbir yalanlarla kendilerini kurtarmasını göstermeleri de oldukça gerçekçi olmuştur.