1. Ben kendine gelemeyen ve hala debelenen kisimdanim. Bi yerlerde okumustum (gizlinot: biri uydurmus kicindan besbelli) iliskinin uzunlugi ne kadaraa onun yarisi kadarmis unutma suresi diye, eger ki bu mantik dogruysa ben baya sictim 4 sene eder bu. Ama ii tarafi 2 yaklasiyoruz :) ben ne kadar hala gozlerim doluyosa, bazen isyerinde autocad.de proje bakarken bile aklima gelip sesi kulagimdan gitmiyosa o da o kadar mutlu suan. Biz birbirimizi sosyal medyadan sileli 3 5 ay oluyo ve wp profil resmine koydugu fotolar simdiye kadar hic icten gulmemiste bi o kiza guluyomus gibi. Hani diyorum hic mi aklina gelmiyorum, ne biliyim bi sabah uyandiginda burasi muhendishanim gibi kokuyo demiyo mudur, evinde bi bavul esyam vardi elbet hepsi copu boylamistir ama hic sakladigi bisey yok mudur? Iste bunlari cok merak ediyorum ama sanirim o aci cevabi biliyorum. Benim hayatim her gecen gun b.ka dogru batiyo, gercekten tunelin ucunda hayatima dair hicbi isik goremiyorum. Ama onun ise agzi kulaklarinda belki de beni hayatinin pismanligi olarak goruyor? Sadece bublarin cevabini bilebilmek cok isterdim cunku 8.5 yilini gecirdigin birinin hayatindan yildiz gibi kayip gitmek, unutulmak o kadar aci ve agir ki.
- girdiler (2)
- medya (0)
21 şubat 2019 20:46
7 nisan 2019 23:14