öğrenci arabası

1. Mini mini smart arabalar. 2 kişilik. Avrupada her yerdeler ve sanırım çok çok ucuzmuş. Türkiyede fiyatları nedir bilmiyorum ama eminimki ucuz değildir.

2. Otobüs

3. 24 jant pisiklet.

4. şahin ? (gizlinot: swh)

5. elektrikli scooter/motosiklet/bisiklet. aileden gelen düzenli bir harçlık, burs gibi ek gelirler ve ortalama bir maaş yoksa öğrenci dostu bir araba da yok ne yazık ki.

sadece ev-okul, ev-iş, okul-iş üçgeninde kullandığım, masrafı bitmeyen arabamı satıp yerine ikinci el touring motosiklet ve bir de sıfır elektrikli motosiklet/bisiklet tarzı bir şey alayım diyorum ama modern insanlara sahip olamayan bir şehirde yaşadığımı bilen annem her seferinde gözlerini kocaman açıp "öyle bir şey yaparsan seni yolda kıstırırlar, makas atarlar, düşürürler, yemin et almayacağına, yemiiin eeet." dediği için alamıyorum. belki bir gün ansızın...

6. yaw siz nerelerde yaşıyorsunuz acaba??? 

evet arabam ailem tarafından alındı ama mercedes bmw değil gayet de toyota yaristir. bmw, mercedes öğrenci arabası olmaz olsa duramazdın. 

7. hem okuyup hem de geçiminizi sağlayacak bir işiniz yoksa ya da daha açık olayım kendi masraflarınızı kendiniz ucu ucuna giderirken, yani o arabanın masraflarını ek giderlerini karşılayacak durumda değilseniz henüz öyle bir araba yoktur arkadaşlar. bu bir klasik ama en iyi araba her koşulda anne baba arabasıdır.

arabayı aldım, depoya da yakıtı koydum yollar benimdir taktiği düşüncede çok güzel, ama gel gelelim pratikte işlemiyor. iş arabayı almakla bitmiyor çünkü. asıl sorun buradan sonra başlıyor. okula giderken bıktım bu otobüsü beklemekten, tıklım tıklım yolculuk etmekten deseniz de, trafiğe çıkınca gözünü seveyim toplu taşımanın diyebilirsiniz. arkadaşlarla çıkıp bir sinemaya gidip, sonra da yemek yiyelim, mis gibi arabamla her yere gideyim demek çok güzel, ama dışarı çıkarken her şeyi hesap etmek gerek. ani gelişen durumlar, bazen cebinizde sonbir sigara ya da yemek için ayırdığınız paranın bile arabaya gitmesi demek olabiliyor. param var ailem de destek çıkar, zaten bir tek okula gidip gelirken, acil bir işim olduğunda kullanacağım, onun dışında idare ederim ben en büyük yalan. arabaya alıştıktan sonra her yere kendi arabanızla gitmek isteyeceksiniz bunu kabul edin en baştan.

kısaca öğrencı arabası diye bir şeyin adı varsa bile, iş pratiğe dönünce maalesef yok.

bu kadar dedim bir de küçük bir şey ekleyeyim. araba alırken motor hacmini sadece yakıt tüketimi ve vergi açısından düşünmemek gerek. küçük araba alalım az yaksın böylece masrafı az olur gibi bir bakış açısı tam olarak doğru değil. bunlar tabii ki birinci derecede kıstas, ama yapacağınız yol, yani yıllık km de çok önemli bir kriter araba seçerken. arabayı alıp evden her gün gidiş geliş olarak hesap ettiğinizde ciddi bir km çıkıyorsa ortaya araç alırken bunu da göz ardı etmemek gerek tabii.

başka bir konu tork ve motor gücü arasındaki ilişki.bu ikili birbirinden bağımsız değil çünkü. mesela tork arabanın çekme ve yokuş, rampa gibi yerlerde belli bir hızda gidebilmesiyken, motor gücü yapabileceğiniz maksimum hız için önemli bir kavram. ben hız yapmayacağım ki demeyin elbette gerektiğinde o hız yapılacak. zaten motorun gücü de size yandaki arabaya hava atarken değil, herhangi bir tehlike anında, şerit değiştirirken, sollama yaparken gerekli çünkü. bütün bunlar ışığında her gün gideceğiniz yolu, yokuş vs gibi durumları hesap ederek ona uygun bir araç seçmek her zaman için çok daha mantıklı bir karar olacaktır.

8. 4 sene önce üniversitenin ilk aylarında, izmir gibi bir yerden ıspartaya gitmemizle başlayan en güzel serüvenimiz. Ispartada -30 dereceyi görüp sabahında titreyerek otobüs beklerken sevgilime dedim ki kyk kredisiyle araba mı alsak? O da yok canım saçmalama vesaire diye geçiştirdi ilk başta. Sonra bu paranın içkiye yemeğe oyuna gidebileceğini düşündük ve bir yatırım yapmak istedik. Ailelerimiz 100000lerce lira göndermiyordu kimse öyle algılamasın. Cunku herkes yok aileleri almistir kensin bmwdir falan filan yazmis. Once suna bir aciklik getireyim; ailelerimizin sadece onayiyla ve bizim adimiza kredi cekmeleriyle, bundan baska hic bir katki beklemeksizin, ocak ayinda kyk kredimiz ilk yattiginda ilk taksidini odedik. Bu ay itibariyle kredimizin son taksidini oduyoruz. Yani baktiginizda cok zor bir sey degil. Bizim arabamiz cok sukur bize agir odemeler cikartmadi. En fazla odedigimiz, arkadan carptiklarinda turbosunu sokup bizi kaziklamalariyla ortaya cikan turbo yenileme masrafiydi 500 tl civari onu da yine ailelerimizin kartina taksit yaptirip kurusu kurusuna odedik. Cok utopik bir olay degil yani. Ne kadar geliriniz varsa o kadar gideriniz oluyor. Biz gelirimizi kisitladik. Arabamiz var diye de hic ac kalmadik bin sukur. Bir sey alirken iki kere dusunduk sadece o kadar. Genelde ikimiz de evde yemek yedik disaridan siparis vermedik. Elektrik, su dogal gaz kullanimimiza dikkat ettik ki bu zaten gelecek icin yapilmasi gereken bir sey. Hic bir zorlukla karsilasmadim diyemem. Ekstra masraflar ciktiginda, almak istedigim fondoteni almadim veya erteledim, gereksiz olan kazagi almadim. Bu benim icin alisveris cilginligi karsisinda daha dik durmami sagladi acikcasi. 

Tanim: Algilananin aksine cok da utopik olmayan eylem. (gizlinot: Arabamız Kia cerato 2006 dizel. )