1. 1958 yapımı siyah beyaz bir türk filmi. rejisörü memduh ün. muhterem nur, fikret hakan, semih sezerli ve salih tozan başrolleri paylaşmış. mualla sürer de saraylı şehnaz karakteriyle çok kısa görünüyor ama iz bırakmayı başarıyor. muhterem nur'un yıldızının parladığı film bu olmuş. 2011 yılında restore edilmiş, ben de bu versiyonunu izledim.
ilk düşündüğüm şey filmin çağdaşı olan hiçbir filmden farkı olmadığı oldu. çekimler , müzikler, oyunculuklar, mekanlar... demek ki istenirse o dönemde de kaliteli bir film çekilebiliyormuş. filmde tek eleştirebilecek nokta senaryo. arabesk ama tatlı bir arabesk olduğu için insanı rahatsız etmiyor. karakterler çok düz. para istemek için gittikleri adam ''parayı sokakta mı bulduk, kör olmasaymış o da'' diyebiliyor, iyiler fazla iyi, kötüler fazla kötü. final sahnesini uzatmamaları da takdire şayan.
ayrıca geçmişte niyetçilik diye bir meslek olduğunu öğrendim. fal kurabiyesi mantığında bir şey, kuş tezgahtaki kağıtlardan birini seçiyor, hangisi çıktıysa bahtına. bir de kabuslar evi'nin çizgisiz zamanlar bölümünde sevil armağan ''biz eski filmlerimizde derdik ya, bu kadar mutluluk beni korkutuyor diye'' diyordu. bu filmde bu repliği gül söylüyor.
benwyatt23