1. Sadece ismi bile insanın üzerine çöküyor, kim bilir kaç aşığın kaç ümidin kaderin zemberiğinde yok oluşuna tanıklık etmiştir.
Osmanlı zamanında Anadolu'ya sefere çıkacak ordu bu çeşmenin başına gelir ve çeşmenin etrafında kamp kurarmış. Bu kamp üç gün sürer ve Padişah'ın gelmesiyle ordu buradan harekete geçermiş. Askerlerin anaları, babaları, kardeşleri, eşleri, nişanlıları, sevdikleri buraya gelir vedelaşır ve helalleşirlermiş. ayrılık gerçekleşirmiş.
Sadece askerler değil hacı adayların da Ayrılık Çeşmesi.
Ki Bizanslıların da seferden önceki duraklarıymış burası.
Ayrılık Çeşmesi, sevinçlerin hüzünlerin ve vedalaşmaların, buluşmaların ortak noktası olmuş.
Hergün bu çeşmenin suyunu kavuşma ümidi olmaksızın avuç avuç içinler var.