1. senaryosu yaşanmış bir hikayeden uyarlanan, atalay taşdiken'in yönetmenliğini yaptığı türk filmi. acıyı, çaresizliği öyle gerçekçi işlemiştir ki sadece düşündüğümde bile içimi sızlatan, gerçekleri duygu sömürüsü yapmadan olduğu gibi anlatan nadir filmlerdendir benim için. samimi, sıcak bir havada; görmek istemediğimiz gerçekleri tokat gibi yüzümüze çarpan, en az oyuncular kadar doğal bir film(gizlinot: ve bol ödüllü bir festival filmi aynı zamanda)
her izlediğimde hıçkırıklarla ağlatabiliyor beni
ordinaryhuman
sithleydi