1.
korku değil tiksinti duyuyorum palyaçolara karşı.
her şey bir gece uyuyamamamla başladı. gece 3-4 tv'ye baktım ne var ne yok, ntv'de bir dokümanter başlamış, işte hatanın büyüğünü orada yaptım. izlediğim (gbkz: andrew jarecki) 'in (gbkz: capturing the friedmans) isimli belgeseliymiş. belgesel pedofili ve ensestin iç içe geçtiği rezil bir ailenin gerçek görüntülerle desteklenmiş hikayesi. işin çıkış yeri palyaço belgeseli çekmek isteyen jarecki'nin bu aileden bir palyaçoyla tanışıp hikayelerini öğrenmesi. artık palyaçolara asla bu aileden bağımsız bakamıyorum. (gizlinot: belgeseli içiniz kaldırırsa tavsiye ederim)
2.
Bir gece uyku tutmamıştı kanalları zaplarken bi film gördüm palyaço oyuncaklar gece canlanıyodu böyle korkunç bi gülümsemeyle o zamanlar yeni başlamışken bu fobim bi yerden dönüyodum birden karşıma bi zıpladı şerefsiz bide konuşmuyo aptal aptal sırıtıp dans ediyo bi yerin açılışı mı ne varmış ben tabi donup kaldım nefes bile alamıyorum o an o olay da böylelikle tuz biber oldu halada nefret ederim belki birazcık da korkuyor olabilirim
3.
(bkz: mcdonalds palyaçosu )
4.
Kesinlikle çok sevimsiz bir şey. O korku bende de var. Hele bir de sessiz sessiz biseyler yapıyorlar ya daha da geriyor. (gizlinot: swh)
5.
Çocukluğumdan beri muzdarip olduğum fobidir. Sirkler, düğünler, restoranlardaki oyun bahçeleri çocukken hep karışık duygulara sevk etmiştir beni. Bir taraftan mutlu olurken bir taraftan her an karşıma bir palyaço çıkacak diye tedirgin olmuşumdur. Hala ciddi düzeyde korkum var, bakamıyorum yüzlerine. Çocukken ağlayıp kaçmak sorun olmuyor da şimdi ciddi sıkıntı yaşıyorum. Özellikle alış veriş merkezlerinde, yolda gelip birşeyler satmaya çalışanlar çığlık atıp kaçmama sebep oluyor. Açıklayamıyorum da adamcağıza ya da kadıncağıza, seninle ilgisi yok diye. Çünkü yüzüne bakıp yanında dahi duramıyorum.
6.
Benimde sahip olduğum fobidir. Gördüğümde aşırı derecede bir korku olmuyor sadece oldukça rahatsız oluyorum. Barış özcan’ın da bu konudaki videosunda bahsettiği gibi; insanlar mimiklerden oluşur. Üzüntülerini, sevinçlerini, duygularını mimikleriyle yansıtır. Baktığım zaman mantıklı geliyor bu açıklama çünkü palyaçoların yüzlerinde her daim sevimsiz bir gülümseme mevcut. O an ne hissettiklerini algılayamıyoruz. Aynı şey maskeler için de geçerli. Maskelerden de hoşlanmıyorum. Bu düşünceye göre de hoşlanmamam oldukça mantıklı geliyor.