1.
Benim de memleketim olan Kahramanmaraş'ta 6 şubat gece saat 4'te meydana gelen; toplam 10 ilde büyük etkileri olan; pek çoğunun sevenlerini, ailesini, şehrini ve bazılarının da insaniyetini kaybettiği depremdir. 100 yılın en büyük felaketlerinden biri olarak geçiyor. Korkuyorum, elimden bir şey gelmiyor, ne zaman bitecek diye bırakın saatleri; dakikaları, saniyeleri sayıyorum. Bunları orada bile değilken hissediyorum. İnsanlarımız adına, akrabalarım adına, şehrim adına, diğer şehirlerimiz adına ve geleceğimiz adına çok endişeliyim. Tek düşmanımız deprem de değil üstelik. En büyük düşmanımız bilgisizlik. Eğitimsizlik. Vicdansızlık. Deprem öldürmez, bilgisizlik öldürür! Vicdansızlık öldürür! Bencillik öldürür!
2.
99 depreminden bu yana 23 yılda, bırakın 1 adım ileri gitmeyi 30-40 yıl gerilemiş, geriletilmiş olduğumuzu gösteren felakettir. Arama kurtarmada en kritik saatler saçma sapan bir şekilde "sen yapma ben yaparım" kavgasıyla heba edilerek, güç kötüye kullanılmış maalesef. Şaşırmıyoruz ama unutmuyoruz da. Arama kurtarmada son derece tecrübeli madencileri neden beklettiniz? Neden türk silahlı kuvvetlerini afet programlarından çıkarttınız? Yıllardır ödediğimiz deprem vergileri ne işe yarıyor?
3.
Canım, ciğerim arkadaşım enkaz altında.Bir umut çikacak, yeniden birbirimizi kızdırıp bir kahve ile birbirimizin gönlünü alacağız. Yine olmadık işler acacağiz başimiza yine gülecegiz. Halam, akrabalarım çevre illerde arabada perperişan. Yiyecek yok, su yok. Kuş olup uçamiyorum, bir taşi alıp kaldıramıyorum. Hiç değilse teselli bile edemiyorum. Elimden gelen sadece bağış yapmak, uzaktan yardım etmek ve Twitter'dan gördüklerime yardımcı olmaya çalışmak. Artık twitter'ı da elimizden aldılar birilerinin o muhteşem itibarlari için. (gizlinot: Buraya istediğiniz aklınızdan geçen her şeyi koyabilirsiniz.)Ne kendimi toparlayabiliyorum ne iş yapabiliyorum. Çok zor süslüler elinizden bir şey gelmemesi çok zor. Ne tarifi var ne anlatacak cümle.
4.
Vinçin ekipmanın olduğu yerde afad yok, afadın olduğu yerde ekipman yok. Ben böyle organizasyonsuzluk görmedim. Herkes birbirinden bihaber hepsi diğerini bekliyor enkaz başında.
5.
"Önemli! Hatay Antakyadayız. İçinde bulunduğum ekip 12 kişilik arama kurtarma ekibi 4 köpeğimiz ve ekipmanımızla henüz ulaşılmamış mahallelerdeyiz. Girdiğimiz bütün enkazlarda ne yazık ki canı çıkmadı. Teyit edilmiş ve güncel içinde hala canlı olan insanların olduğu binaların varsa açık adresini ve ulaşabileceğimiz tel no ile bana direkt mesajla iletime geçiniz gruba yazılanları okuma fırsatım yok ve internet telefon çekmiyor genelde. Lütfen vaktimiz daralıyor telefon numaram 05310854285 Selçuk Ulavur"
Twitter hesabıma engel geldi, paylaşım yapabilen arkadaşlardan ricamdır. 01:42'de bu mesaj paylaşıldı.
6.
tüm ülkece maddi manevî destek veriliyor. şimdi de yanı 22.00 da tüm ülkece fetih suresi zinciri var herkes fetih suresi okuyor. lütfen dualarımızı esirgemeyelim
7.
Tam 24 yıldır ödediğimiz deprem vergileriyle 21 bin insan hayatını kaybetti bugün, ki bu sayı git gide artıyor. Bakıyorsun bunca yılda hiçbir şey değişmemiş. Bilanço o kadar ağır ki, bunca insanı bir arada hayal dahi edemiyorum, yaşanan bu korkunç acıyı aklım almıyor, düşündükçe içim parçalanıyor, kahroluyorum.
Sorumlular bellidir, deprem ölümleri politiktir, siyaset yapmanın tam da günü bugündür.
8.
hayatımın hiçbir döneminde, başıma gelen hiçbir şeyde böylesine üzülmedim. yaşanan şeyler tarif edilebilir cinsten değil. insan ne diyeceğini şaşırıyor, içindeki hisleri dile getiremiyor, getirmeye yetecek tek bir kelime bile yok. yaşayabileceğimiz en kötü günleri yaşıyoruz. o deprem anındaki korkumu, sanırım sona geldim diye düşünmemi, ailemin o halini unutamıyorum. kendimizi evden zar zor attık, bacaklarımız titreyerek attık. televizyona her baktığımda resmen kalbim sıkışıyor. böyle bir acı yok, herkes feryat ediyor. insanlar sevdiklerini kaybettiler, ailelerini kaybettiler. günlerce o dondurucu soğuğun altında; aç, susuz, çaresiz beklediler. bunu, bu durumu anlatacak hiçbir şeu yok, sadece his. bu kötülüklerden bir an önce kurtulmamızı umuyorum, en az hasar diliyorum ama hasar çok, onarılamaz manevi hasarlar aldı insanlar. ne olacak bilmiyorum, elimizden geleni yapmalıyız. umutsuzluğun zamanı değil elbette. çabanın zamanı ama insan o haberleri, o insanların halini gördükçe kendine gelemiyor. her haberde gözlerim dolu dolu izliyorum, dişlerimi sıkıyorum ağlamamak için. insan rahat oturuyor diye suçlu hisseder mi? yemek yiyor, karnı doyuyor, su içiyor diye suçlu hisseder mi? hissediyor. hissetmemeli evet ama hissediyor hem de en derinden hissediyor. bir an bile rahat oturamıyorum empati yapmaktan, kafamı dağıtamıyorum. lütfen bunlar bir an önce son bulsun lütfen. insanlar kaybettiği en azından maddi her şeyi geri alabilsin lütfen. yaralar bir şekilde sarılsın, lütfen. diyecek başka hiçbir şey yok, çok üzgünüm
9.
Benim okuyacağım tek dua Fatiha olur, hükümete ve reisine. Sonra bizzat celladı olmak isterim.
10.
İnsanlar enkaz altında soğukta günlerce can cekişirken, depremzedeler açlıkla ve türlü yoklukla mücadele ederken hala kalkıp "duş sonrası bakım rutinim" veya "x bilmem ne marka krem" girdisi görmek istemiyorum burada ya. Bu nasıl bir akıl tutulması, nasıl bir utanmazlık? Engelleyip görmezden gelmeyi deniyorum ama yapamıyorum.
Omo hoyot dövom ödöyor. Hayır arkadaşım hiçbir şey devam etmiyor. Milli yas ilan edilmişken hala caddelerde sokakta kişneyerek gülenler, müzik çalan mekanlar, ülkenin yarısı yerle bir olmamış gibi hayatlarına devam edenler midemi bulandırıyor. Ben sizinle aynı memlekette nefes bile almak istemiyorum. İğrençsiniz.