en iyi gerilim romanları

1. Üzerinden yıllar geçmiş olsa da edgar allan poe okurken gerildiğimi çok net hatırlıyorum. Kendisi hikayelerini olay üzerine değil etkileyici bir düşünce üzerine kurduğundan olsa gerek onu okumak insana büyük bir efor sarf ettirir. Fakat bu sıkıcı olmaktan ziyade insana tuhaf bir zevk verir. bu büyülü dünyaların nasıl olup da sadece bir insanın zihninden çıktığını sorgulatır. Yazarın zekasına hayran bıraktırır.

2. en sevdiğim tür.

klasikleri okuduğum okul yıllarımdan beri diğer türlerde çok nadir okurum. gerilimde beni kendine çeken şeyler var. bu çocukluğumdan beri böyle.

stephen king'le çocuk denecek yaşta, ortaokulda tanışmıştım. bu konuda tam bir usta olduğu herkesçe malum. hayvan mezarlığı, o ve carrie favorilerim. okumadığım sınırlı sayıda romanı vardır kendisinin. ama tv dizisi uyarlamaları bir tık başarısızdı, kabul etmeliyim.

son dönem gerilimcilerde favorilerim john verdon, john katzenbach, ken grimwood, luke rhinehart, tess gerritsen ve en önemlisi adam fawer.

koridor yayınları benim için başı çekiyor. özellikle siyah beyaz kapak tasarımları da ayrı bir güzellik, hoşluk.

girdim en iyi gerilim romanı yazarları başlığına daha uygun oldu ama idare edin, bu isimlerin tüm romanlarını gözüm kapalı öneririm sevenlerine.

3. Fransız yazar maxime chattam'ın tüm kitapları. Okurken çok net gerildiğimi, hatta korktuğumu ve kendisnin kitaplarını okuduktan sonra uzun bir süre polisiye gerilim okumadığımı hatırlıyorum. Özellikle Karanlığın soluğu, kara büyü ve kötü ruh kitapları fenaydı.

4. Tess Gerritsen ın romanları ama özellikle cerrah ve ikiz bedenler isimli kitaplarını öneririm. Kurgusu ve karakterleriyle gerim gerim gerecektir okuyanı.

5. kitap adı değil de yazar ismi vermek istiyorum ben. Wulf Dorn derim, psikolojik gerilim seviyorsanız tavsiye ederim, olayların kurgusunu da başarılı buluyorum. Yanlış hatırlamıyorsam adam psikiyatr bu nedenle de çözümlemeleri gayet yerinde ...

6. Stephen king-the shining.

Yemin ediyorum sanki overlook otelin içindeymişim gibi hissettim saniye saniye. Sonra filmini izledim yine bir fena oldum.

Edgar Allan Poe

Bende büyük kitabı var ciltli. İçinde tüm eserleri varmış. Arada açıyorum içinden bir hikaye seçiyorum, okuyorum kapatıyorum. Tek tek baştan okumuyorum ki bence daha etkili oluyor.

Tess gerritsen-cerrah, çırak

Polisiyeli gerilim isteyen için biçilmiş kaftan. Serinin ilk iki kitabı güzel ama devamı beni sarmadı. Tıbbi gerilimden tam olarak polisiyeye kaydı. Ve hoyt kadar psikopatı da gelmedi daha.

7. Jean christophe grange in romanları.Özellikle leyleklerin uçuşu

8. dan brown'ın kitaplarında geriliyorum yani korku faktörü olarak gerilimden bahsedemem ama ne olacak, olay nasıl oldu, kime ne oldu kısımları beni geriyor.

en sevdiklerim ise melekler ve şeytanlar, dijital kale, da vinci şifresi. özellikle ilk göz ağrım melekler ve şeytanlar beni çok tatmin etmişti.

9. Sisle Gelen Yolcu, okurken bir sürü not alıp sonrasında google'da mesai yaptıran çok acayip bir romandı. Jean Christophe Grange farkı işte. Ayrıca yazarın diğer kitapları da nefistir. Bir tek Lontano'da biraz sıkılır gibi olmustum ama kaptırınca gidiyor.

Özellikle psikoloji, psikopatoloji ve art therapy ile ilgilenenlerin çok çok hoşuna gidecektir. (gizlinot: Dissosiyatif bozukluklar )

10. gerilim türünde olup da 10+ yıl sonra bile hala tüylerimi diken diken eden kitap derseniz, aklıma ilk gelen şudur:

stephen king - hayaletlerin garip huyları

küçük öykülerin bir araya getirildiği bir kitap, ancak her biri tüyler ürperticiydi. film izlerken gerilmeyi anlarım da, kitap okurken nasıl başarıyorlar bunu, gerçekten takdir edilesi bir yetenek.