parasite

1. Yönetmeni Joon ho Bong olan 2019 yapımı kore filmi. Türü karanlık komedi olarak tanımlanmış. Kore'de gösterime girdiğinde kültleşmiş filmlerinin arasına kesinlikle gireceği yönünde çok olumlu eleştiriler alması ve imdb puanının da yüksek olması sebebiyle merak edip izledim. Palmiye ödülü ve cannes adaylıkları da bulunmakta. Fragmanın izlenmesini pek tavsiye etmiyorum çünkü filmde neler olup bittiğini az çok görebiliyoruz.

Konusu en basit tabiriyle maddi durumu çok iyi ve çok kötü iki ailenin hayatlarının kesişmesini ve gelişen olayları anlatıyor. Özellikle ikinci yarısında tahmin edilemez bir hal alıyor. Fragmanda biraz öyle dursa da filmde korku ögeleri hiç yok ama sonlarına doğru gerginlik oldukça artıyor. Spoiler olmaması için konusundan daha fazla bahsetmeyeceğim. Bana göre vakit geçirmek için izlemekten bir iki tık ötededir, oldukça sürükleyiciydi.

2. Bong joon ho tarafından yazıp yönetilen 2019 güney kore yapımı film. Oscar'da birçok dalda adaylığını görüp daha önce de adını duyduğum için dün izledim. Tam olarak nasıl hissetmem gerektiğinden emin olamadan bitirdim, acayip farklı bir filmdi. Sınıf ayrımını ve bunun alt sınıf üzerindekini işleyişini ancak çok beğendim.

-SPOILER-

Filmde beni en çok rahatsız eden nokta bu kadar zengin bir ailenin bu kadar çabuk manipüle edilebilir olmasıydı. Tamam hadi evin hanımı biraz saf ancak baba karakteri kocaman kurumsal bir şirket sahibi ve sadece bir diğer çalışanın- ki o da işe yeni girmiş- referansıyla başka bir çalışanı işe alabiliyor. Bu çalışanlarının hepsi de birebir aile ile muhattap olan insanlar. Böylesine zengin bir ailenin evinde güvenlik olmalı ya da en azından evin içerisinde güvenlik kamerası olmalıydı. Bunlar küçük ve saçma detaylar gibi gelse de izlerken beni rahatsız ettiler. Onun dışında filmde kullanılan metaforlar taş, kızılderililer, şeftali vs. oldukça keyif vericiydi.

-SPOILER-

Sahneler arası geçişler, bol bol slow motion kullanılması ve karanlık konulardan bahsetse de genelde aydınlık bir atmosferde geçmesi de ayrıca güzeldi. Oyunculukların ve diyalogların da tatmin edici olması sebebiyle bence tam anlamıyla 4/5'lik bir film.

3. Filmden şimdi çıktım ve uzun süre etkisinde kalacağımı düşünüyorum. Ayrıntıya girmek gerekirse fakirliğin dibini yaşamış bir aile, parayı bulmak için bir takım oyunlar yapıyor ve istediklerini alıyorlar aslında ama sonra kendi dışlarında gelişen olaylar neticesinde hiç istemedikleri şeyler yaşanıyor. Gerçek olsaydı eğer bence fakir olmayı o bodrum katta yaşamayı bile tercih ederlerdi. Bu arada babanın , zengin olan evin babasını bıçaklamasına hiç anlam veremedim ve üzücü bir sahneydi

4. 28 ocak günü, sinemada tek başıma izlediğim ilk film olma özelliğini de taşıyan başarılı yapım. orijinal adı gisaengchung'dur. film, güney kore'nin en popüler kültür öğesi olan dizilerinde defalarca ele alınmış bir konu olan zengin-fakir çatışmasını bana göre bambaşka şekilde yorumlamıştır.

-spoiler-

zengin ailenin bu denli saf şekilde resmedilmesi öncelikle bana da karikatüristik gelmişti. sonra anladım ki amaç bu. esasen zenginlerin gamsızlığını ve her şeyi kolayca gözden çıkarabilmelerini bilinçli şekilde, biraz abartılı bir anlatımla ele alıyor. örneğin; aileye senelerce hizmet veren kişinin işe yeni alan şoförün referanslarıyla çıkarılması ve sebepten hizmetçinin kendisine hiç bahsedilmemesi oldukça saçma gelmişti. sonra zengin aile babasının şoföre "yeni birini bulmak zor değil," demesi kafamda bazı taşları yerine oturttu. insan da dâhil olmak üzere, her şeyi harcayabiliyorlar çünkü paraları var. herhangi bir şeyin kalitesine de özendikleri kültüre(gizlinot: amerika) ait olup olmamasına göre karar veriyorlar.

filmde bir de çabuk noodle ve biftekle yapılan bir yemek vardı. yönetmen burada da fakirlerin ve öğrencilerin karın doyurmak için çabuk ve ucuz bir seçenek olarak kullandıkları noodle ile onların kolay kolay bulamadıkları bifteğin birleştirilmesine eleştirel yaklaşmıştı ve bu çok zekice bir detaydı.

amerika kültürüne özenerek yaklaşan ailenin küçük çocuklarının amerika'nın asıl sahibi olan kızılderililerin kültürüne özenmesi de ilginç bir detaydı. oğlanı eve sokamıyorlardı meselâ. bu da belki çocuğun ailesinden olmaya kendince direnişidir diye yorumladım.

bunun dışında bence film fakir -ve parazit- ailenin gözünden çekilmişti ve zenginleri tanrılaştırırken onların sahip olduklarında hak iddia eden film dilinin bundan dolayı oluştuğunu düşünüyorum. fakir aile onları kandırmaktan memnundu çünkü onlardan daha akıllı, yetenekli olduklarını ve zenginliği onlardan daha çok hak ettiklerini düşünüyorlardı.

ve koku teması... filmin en başarılı şekilde kullanılan öğesiydi. filmin başından sonuna kadar akıldan çıkmıyor ve kimleri bu yüzden yargıladığımızı düşündürüyor.

filmin yıldızının park so-dam olduğunu da belirtmek isterim.

edit 2: inanır mısınız, hâlâ bu filmle ilgili düşünüyorum. bir şey bu filme "favorim" demekten beni alıkoyuyor ama her defasında ayrı bir ayrıntısını keşfedip yeniden bayılıyorum. örneğin; kovulan hizmetçinin yer altında sakladığı eşinin yardım çağrısını evin küçük oğlunun fark etmesine rağmen hiçbir şey yapmaması, kimseye söylememesi nasıl da zenginlerin "bir şeyler yapmalıyız" deyip de icraatsiz kalmasını temsil ediyordu, değil mi?

Kusursuz mu, bilemem ama büyük film.

-spoiler-

edit: nasıl unuturum: soundtrack'i muhteşem ötesidir. daha uzatmadan, italyanca öğrencisi tarafımı sevindiren, en kilit sahnelerden birinde kullanılan bu muhteşem parçayla sizi baş başa bırakmak isterim. www(.)youtube.com/watch?v=e7c1vjB0Qbg

5. Filmi yeni izleyebildim. Hatta bu zamana kadar nasıl hiç spoiler yemediğime de şaşırdım film bittikten sonra. Çok dengeli bir film. Asla bir tarafa tartmıyor, siyah beyaz yok. Mutlaka izleyin. Bu film benim aynı yönetmenden izlediğim 3.film ve en çok hoşuma giden de bu film oldu.