1.
(link: http://www.youtube.com/watch?v=_2TmKUOjN48 şu) videoda karamsar değil aksine umut verici bir şekilde ifade edilmiş
2.
beyin kimyasının değişimi nedeniyle oluştuğundan kendi kendine geçmesini beklemek tehlikelidir ve kendi kendine iyileşme mümkün olmayabilir. bu nedenle o kimyayı eski dengeye sokabilecek ilaçların alımına ihtiyaç duyulur.
bu işin uzmanları da var süslü'de. onların yazdiklari cok cok daha degerlidir. ben sadece tecrübemi paylaşmak istedim. çok karanlık ve hiç geçmeyecek gibi görünse de uzman yardımıyla aşılabilecek bir hastalıktır.
lütfen yardım alın.
4.
depresyon insanın etrafında olan üzücü şeylere kayıtsız kalamaması, artık bir tepki vermesi halidir, yadırganacak bir şey değildir. hemen antidepresana sarılmaması gerekir. insan biraz kendi gücünün farkında olmalı. bir şeylerin üstesinden gelebileceğinin farkında olmalı.
hiçbirimiz robot değiliz. duygularımız var, hislerimiz var. yaşantımızın getirileri var. bazen bu getiriler bizi çıkmaz yollara sürükleyebilir. işte bu dönemlerde yapmamız gereken kendimizi iyileştirmeye çalışmak.
her insanın iyileşme yöntemi farklıdır. kimi dostunun omzunda ağlayarak iyileşir, kimi yalnız kalarak, kimi aile sıcaklığına gömerek kendini. kimi ise sabırsızdır, güçsüzdür hemen ilaçlara koşar.
yapmayın arkadaşlar, bu kadar güçsüz olmayın. bu sözlerim 'hiç antidepresan kullanmayın' değil, sakın. sadece depresyonda ilk başvurduğunuz şey bu olmasın, en son çareniz bu olsun. biraz gücünüz varsa, süreç uzun olsa bile kendinizi iyileştirebilirsiniz, önce buna inanın, kendinize inanın.
8 şubat 2015 15:48
8 şubat 2015 15:49
5.
ölümün kıyılarında dolaşmanıza sebep olabilir, çünkü yaşamsal hiç bir olgu ve eylem tat vermez, yemek yemeyi keser, acıktığınızı hissetmezsiniz, neyse ki sizi seven insanlar sizi besler, hem gıdayla, hem de sevgileriyle ve sabırla. iş bu sınıra dayanmadan önlem almak gerekir, depresyon asla küçümsenmemeli ve ayıp bir şey olarak görülmemeli. o değerli insanlar, çare olacağına hiç inanmadığım halde beni bir uzmana götürmemiş olsaydı, bu satırlar asla yazılamayacaktı...
9 şubat 2015 02:26
9 şubat 2015 02:26
6.
Tüm dünyanın gözüne bir ızdıraplar silsilesi gibi gelmesi, kendini hiçbir yere ait hissedememe, her negatif olaydan kendini sorumlu tutma, sürekli kendini eleştirme ve suçlama, dünyayı güvensiz bir yer olarak algılama ve ardı sıra gelen panik, korku ve anksiyete, geleceğe dair umutsuzluk, kendinde hiçbir şey için moral ve güç bulamama, en ufak bir sorundan yataklara düşecek kadar etkilenme, ağlama krizleri, ağlama nöbetleri, intihar düşüncesi.. bende belirtileri bu şekilde olmuştu. Allah düşmanımın başına vermesin.
7.
(yazar: banutha)'nın verdiği linki izlemeye başladım ve bir kez daha emin oldum ben depresyondayım. zaten bunun uzun zamandır farkındayım da çözüm için hiç bir şey yapmıyorum. beynim çalışıyor her şeyin farkında, düşünmeye devam ediyor çözüm arayışında. ama vücuduma emredemiyor. çözüm için harekete geçmek bile gözümde büyüyor büyüyor.
8.
kim bile bile yok sayar hatalarını? Ben saydım...
dizesinin sonucu.
9.
Hayattan umudu kesip,boslukta beklemektir.
10.
Juan Jose Millas durumu özetlemiştir;
“Ben öldüm ama ailem üzülmesin diye yaşıyor gibi yapıyorum.”