1.
ABD'li yazar F.Scott Fitzgerald'ın yazdığı bir romandır, aynı zamanda filme de uyarlanmıştır. Kitap Amerikan rüyası dediğimiz şeye karşı yazılmış ve 1920'lerde geçen etkileyici bir aşk hikayesi.
ilk önce bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine ingilizce kitabını okudum. kitap en başından çok sarmasa da kendini okutturuyor, sonra bir anda bütün olaylar patlak verince resmen elimden bırakamadım. bittiğinde de o kadar etkilenmiştim ki mutlaka filmini izlemeliyim diye düşündüm, filmini de bazı öğeler hariç oldukça beğendim. zaten gatsby'i leonardo di caprio oynuyor ötesi var mı? ancak bence filmde bazı şeyler çok havada kalmıştı ve o dönemi yansıtmaktan oldukça uzaktı. özellikle gatsby'nin verdiği partiler sanki günümüz partileri gibi yansıtılmıştı, nick carraway ve jordan baker arasındaki ilişki de tamamen havada kalmıştı. ayrıca ilk defa bir kadın karakterden bu kadar nefret edebilirdim sanırım daisy bunu başarabildi yani.
bence herkesin okuması gereken bir kitap. okumak istemiyorsanız bile 2013 yapımı filmini izleyin derim. izlemeden önce de bu dönemle ilgili ufak bir araştırma yapılması gerektiğini düşünüyorum her şeyi bir mantığa oturtmak adına. eğer ilk önce okuyup sonra filmini izliyor iseniz tadından yenmez.
kesinlikle önerilir.
2.
geçen sene derste kitabını işleyip analiz etmiştik, okuyunca ee bu ne şimdi adam ölüyo bi şey olduğu yok gibi düşünsem de analiz edince hayran kalmıştım kitaba ve özellikle Gatsby'e.
daisy benim de nefretim sınıfça çok gıcık olmuştuk ikiyüzlülüğüne, servete olan düşkünlüğüne.
iki filmi de izledim ve evet bi üst girdide de yazıldığı gibi 1974 yapımı film 2013 versiyonunu ezer geçer, o yüzden eskisini izlemenizi tavsiye ederim. filmde mia farrow 20lerin flapper kızlarının tarzını ve Daisyi çok güzel yansıtmıştı
3.
kitabını okumadım ancak filmini çok başarılı buldum. mekanları, kostümleri, oyunculuklarıyla ve müzikleriyle tam bir görsel şölendi. bir kitaptan uyarlanma olduğu için filmin içinde de çok fazla göndermeler var.
filmin ve haliyle kitabın konusu esas olarak amerikan rüyasına dayanıyor. amerikan rüyasına getirilmiş bir eleştiri aslında. aşk yan konusu aslında. Fitzgerald'ın bu konudaki görüşleri ve caz çağı bilindikten sonra çok daha keyif almaya başlıyorsunuz.
söylemeden geçemeyeceğim filmin sonu beni de hüzünlere gark etmiştir.
filmle ilgili birkaç ayrıntı:
- daisy'i canlandıran carey mulligan'ı yönetmen bir moda ödülleri yemeğinde görmüş ve teklif götürmüş.
- 'old sport' deyişi filmde 55 kere kullanılmış. tüm filmin anahtar kelimesi budur aslında.
- Filmin 1974 versiyonu da bulunmakta ve o da tıpkı 2013 versiyonu gibi 2 oscar kazanmış.
- carey mulligan seçilmeden önce natalie portman'dan blake lively'e kadar neredeyse tüm hollywood hatunları daisy karakteri için seçmelere girmişler.
- filmin bir sahnesinde fitzgerald'ın eşi zelda'nın portresi yer alıyor.
- kitap ilk çıktığında o kadar az satmış ki fitzgerald kitabının bir fiyasko olduğunu düşünerek ölmüştür.
- filmde gatsby'nin malikanesinin kapısında Ad finem fidelis (sonsuza dek sadık) cümlesi yer alır.
filmle ilgili güzel şeylerden biri de bana göre tema müziği young and beautiful'dır.
ayrıca tam bir görsel şölen olan bu filme sadece kostüm tasarımları konusunda ödül verilmiştir. diğer tüm görsel ve müzik ödüllerini gravity'e kaptırmıştır. işin doğrusu leonardo di caprio'nun the wolf of wall street filmiyle aynı döneme geldiğinden gerekli ilgiyi görememiştir.
15 aralık 2015 21:58
15 aralık 2015 21:59
4.
Müzikleriyle içime dokunmuş güzel filmdir. Önce kitabını okudum sonra filmini izledim. Gerçekten tam bir "amerikan rüyası"ydı. Kostumler, dekorasyon fazla ihtisamliydi. " creme of the crop"un yaşamını fazlasıyla anlatan bir filmdi. Çok etkilenmiştim. Daisy ve Gatsby'nin sonu beni çok sarsmıştı. Ayrıca Daisy'den nefret ediyorum. Para düşkünü, korkak şerefsiz kadın.
5.
Filmin soundtrackinde u2'nun love is blindness sarkisini jack white alip orjinalinden daha iyi coverlar statüsüne sokmustur.
Ve sen leonardo elinde viskin uzerinde jilet gibi takim elbisenle gulumsemek icin dogmussun.
25 aralık 2015 08:41
25 aralık 2015 08:42
6.
film öyle bir görsel şölen sunuyor ki, sıkılmadan ikinciye izleyebilirsiniz. gerçekten müzikler, kıyafetler, dekorlardan insan gözünü alamıyor. resmen buram buram elitlik kokuyor film. kötü yanı ise daisy'nin iki yüzlülüğüne rağmen gatsby'nin bitip tükenmeyen umuduna her izleyişinizde kalbiniz kırılıyor